คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1184/2480

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้ลงโทษจำเลย 2 กะทงคือฐานชิงทรัพย์จำคุก 3 ปีกะทงหนึ่งฐานปล้นทรัพย์จำคุก 10 ปี อีกกะทงหนึ่ง ดังนี้จำเลยฎีกาข้อเท็จจริงในฐานชิงทรัพย์ได้ต้องห้ามตามกฎหมายข้างต้น

คดีนี้ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้ลงโทษจำเลยทั้ง ๓ คน เป็น ๒ กะทง คือชิงทรัพย์ ช. ตาม ม. ๒๙๙ กะทงหนึ่ง จำคุกคนละ ๓ ปี ฐานปล้นทรัพย์ ข. อีกกะทงหนึ่งตาม ม. ๓๐๑ จำคุกคนละ ๑๐ ปี

จำเลฎีกา

ศาลฎีกาตัดสินว่า ความผิดฐานชิงทรัพย์นั้นศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันมาให้จำคุกจำเลยคนละ ๓ ปี จำเลยฎีกามิได้ต้องห้ามตามประมวลวิธีพิจารณาความอาญา มาตา ๒๑๘ ส่วน ความผิดฐานปล้นคงพิพากษายืน