คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1187/2482

ฎีกาในข้อที่มิได้ยกขึ้นว่ามาแล้วในศาลชั้นล่างนั้น จะยกขึ้นมาโต้เถียงในชั้นฎีกาไม่ได้ ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัยให้

ที่ว่าจะเรียกเอาดอกเบี้ยค้างส่งเกินกว่า 5 ปีไม่ได้ตามประมวลแพ่งฯ ม.166 นั้นหมายถึงดอกเบี้ยที่ค้างมาแล้วก่อนฟ้อง ดอกเบี้ยที่คิดเอาตั้งแต่วันฟ้องต่อไปจนกว่าจะใช้เงินเสร็จไม่ใช่เป็นดอกเบี้ยค้างส่งตามความหมายในมาตรานี้ ศาลตัดสินให้ใช้แก่เจ้าหนี้ได้

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้จำเลยใช้ต้นเงิน ๑๗๗๕ บาทกับดอกเบี้ยอัตราร้อยละ ๗ ครึ่งต่อปี คิดถึงวันฟ้องรวม ๕ ปีเป็นเงิน ๖๖๕ บาท ๖๒ สต.และตั้งแต่วันฟ้องต่อไปจนกว่าจะใช้เงินเสร็จอีกด้วย

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ที่จำเลยคัดค้านว่า ศาลล่างให้จำเลยใช้ดอกเบี้ยตั้งแต่วันฟ้องต่อไปด้วยนั้นเป็นดอกเบี้ยเกิน ๕ ปีจะให้จำเลยใช้ไม่ได้ตามกฎหมาย ศาลฎีกาเห็นว่าตามประมวลแพ่งฯ ม.๑๖๖ ที่ว่า "ในการเรียกเอาดอกเบี้ยค้างส่งก็ดี ฯลฯ สิทธิเรียกร้องนี้ท่านให้มีกำหนดอายุความ ๕ ปี" นั้น หมายถึงดอกเบี้ยที่ค้างส่งอยู่ก่อนฟ้อง ดอกเบี้ยตั้งแต่รับฟ้องไปจนกว่าจะชำระเงินเสร็จนั้น หาใช่ดอกเบี้ยค้างส่งตามความหมายในมาตรานี้ไม่ และฎีกาข้อ ๔ ของจำเลยอีกข้อหนึ่งจำเลยก็มิได้ยกโต้เถียงมาในชั้นศาลล่าง จะมายกขึ้นเถียงในชั้นฎีกาไม่ได้ จึงไม่รับวินิจฉัยให้ พิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์