คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1189/2480

จำเลยพิมพ์ลายนิ้วมือของจำเลยลงในใบรับเงินค่าจ้างหาบหามแทนผู้หาบหามแล้วนำไปเบิกเงินเมื่อได้เงินมาแล้วก็มาจ่ายแก่ผู้หาบหามแล้วนำไปเบิกเงินเมื่อได้เงินมาแล้วก็มาจ่ายแก่ผู้หาม+++ไปดังนี้ ไม่มีผิดฐานปลอมหนังสือ

ได้ความว่าในคราวที่จำเลยเบิกเงินให้ค่าจ้างคนหาบหามสิ่งของ ๒๖ คนนั้น จำเลยได้พิมพ์ลายนิ้วมือของจำเลยลงในใบสำคัญเบิกเงินแทนผู้หาบหามแล้วก็ได้จ่ายเงินให้แก่คนหาบหามทั้ง ๒๖ คนนั้นจริงตามที่เบิกเงินมา

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันว่าจำเลยมีผิดฐานปลอมหนังสือ ตาม ม. ๒๒๔ แห่งกฎหมายอาญา

ศาลฎีกาตัดสินว่าจำเลยได้เบิกจ่ายเงินไปตามความจริง เมื่อเป็นเช่นนี้แล้วศาลจะฟังว่าอาจเกิดความเสียหายแก่ฝ่ายใดหาได้ไม่ เพราะเป็นการขัดกันอยู่ในตัวคือ ว่าเมื่อไม่มีการเสียหายแล้ว ความเสียหายก็ไม่อาจเกิดขึ้นได้ การกระทำของจำเลยอาจผิดระเบียบ แต่ไม่ผิดกฎหมายปลอมหนังสือ จึงพิพากษากลับให้ยกฟ้องโจทก์