คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1190/2482

จำเลยได้รับมอบของกลาง(ในคดีอาญา) ให้เป็นผู้ดูแลรักษาและนำส่งกรมการอำเภอ ได้ยินยอมให้คนอื่นสับเปลี่ยนของกลางเอาไว้เป็นประโยชน์ของผู้นั้น แล้วจำเลยเอาของที่เปลี่ยนแทนนั้นส่งกรมการอำเภอดังนี้ จำเลยมีผิดตามกฎหมายอาญามาตรา 314 แต่ไม่ผิดตามกฎหมายอาญา มาตรา 122

จำเลยได้รับมอบหมายของกลางให้เป็นผู้ดูแลรักษาและนำส่งกรมการอำเภอพร้อมด้วยรายงานแจ้งเหตุกับตัวผู้ต้องหาจำเลยได้ยินยอมให้คน ๆ หนึ่งสับเปลี่ยนของกลางเอาไว้เป็นประโยชน์ของคน ๆ นั้น แล้วจำเลยเอาของที่เปลี่ยนแทนส่งกรมการอำเภอ ดังนี้

ศาลชั้นต้นเห็นว่าจำเลยไม่มีผิดตามกฎหมายอาญามาตรา ๑๒๒,๒๙๐ แต่ผิดตามมาตรา ๓๑๔ ซึ่งโจทก์ถอนฟ้องเสียแล้วพิพากษาให้ยกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ลงโทษจำเลยตามมาตรา ๑๒๒

ศาลฎีกาเห็นว่าการกระทำของจำเลยเป็นความผิดถึงฐานยักยอกอันต้องอาญาตามมาตรา ๓๑๔ และไม่ใช่ความผิดตามมาตรา ๑๒๒ เมื่อโจทก์ถอนฟ้องตามมาตรา ๓๑๔ เสียแล้วก็ลงโทษตามมาตรา ๑๒๒ มิได้ จึงพิพากษายกฟ้องโจทก์ ปล่อยจำเลย