คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1192/2481

คดีอาญาที่ศาลชั้นต้นพิพากษาให้ยกฟ้องในข้อกฎหมายแต่มิได้วินิจฉัยข้อเท็จจริง เมื่อศาลอุทธรณ์พิพากษาลงโทษจำเลยในข้อเท็จจริงดังนี้ ถือว่าข้อเท็จจริงมิได้รับการวินิจฉัยมาเป็นลำดับ ต้องย้อนสำนวนไปให้ศาลชั้นต้นวินิจฉัยชี้ขาดข้อเท็จจริงมาใหม่ตามลำดับ

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตาม พ.ร.บ.การพะนัน

ศาลชั้นต้นสั่งงดสืบพะยานโจทก์จำเลยแล้วพิพากษายกฟ้อง แต่ศาลอุทธรณ์ย้อนสำนวนให้ศาลชั้นต้นสืบพะยานจำเลยต่อไปตามกระบวนความ

ศาลชั้นต้นสืบพะยานแล้วมิได้วินิจฉัยข้อเท็จจริงคงพิพากษายกฟ้องโจทก์

ศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงว่าจำเลยกระทำผิดให้ลงโทษ

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาตัดสินว่าข้อเท็จจริงของคดีมิได้รับการวินิจฉัยมาเป็นลำดับคงได้รับการวินิจฉัยแต่โดยศาลเดียวทั้ง ๆ ที่สองศาลได้ทำการพิจารณามาแล้วเป็นการกระทบกระเทือนสิทธิของคู่ความในการอุทธรณ์ฎีกา พิพากษาให้ยกคำพิพากษาศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์เสีย ย้อนสำนวนไปให้ศาลชั้นต้นทำการพิพากษาคดีใหม่ โดยวินิจฉัยชี้ขาดข้อเท็จจริงด้วย