คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1192-1193/2482

คำพะยานโจทก์ตอนที่ตอบการซักถามของจำเลยนั้นแม้ความข้อนี้จะมิได้ให้การมาก่อนเพราะเหตุที่มิได้ถามกันไว้ก็ดี ก็รับฟังเป็นคำพะยานหลักฐานได้

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยสมคบกันปล้นทรัพย์ของนายจัน ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ลงโทษจำเลยตามกำหมายอาญามาตรา ๓๐๑ และที่แก้ไข ฯลฯ

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ข้อที่จำเลยฎีกาว่าฟ้องของโจทก์ไม่ตรงตามที่นำสืบในเรื่องว่าใครเป็นเจ้าของทรัพย์นั้น นายจันให้การว่าโสร่งที่ถูกปล้นเป็นของนายจัน แม้นายจันจะมิได้ให้การแต่ต้น โดยมิได้ถามกันไว้ว่าทรัพย์เป็นของใคร เมื่อความมาปรากฎถามคำซักถามของจำเลยว่าเป็นทรัพย์ของนายจัน คำของนายจันแม้จะเป็นคำตอบที่จำเลยซักถามขึ้นก็เป็นพะยานที่ฟังได้ ฯลฯ พิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์