โจทก์ฟ้องว่า จำเลยร่วมกันใช้มีดฟันและแทงนายประวัติ มันสิทธิถึงแก่ความตายโดยเจตนาฆ่า ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 288, 83 และริบมีดของกลาง
จำเลยทั้งสามต่อสู้ว่า ได้ทำร้ายผู้ตายถึงตายจริง แต่เพื่อป้องกันตัวและทรัพย์
ศาลชั้นต้นเห็นว่า จำเลยนำสืบไม่สมว่า ได้ทำร้ายผู้ตายถึงตายเพื่อป้องกันตัวและทรัพย์ พิพากษาว่า จำเลยผิดฐานฆ่าคนตายโดยเจตนาตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 83 ให้จำคุกจำเลยทุกคนตลอดชีวิตและริบมีดของกลาง
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ฟังว่า จำเลยพบผู้ตายกับพวกจะหามลูกโคของจำเลยที่ถูกฆ่าแล้วไป ผู้ตายกับพวกชักมีดจะทำร้ายจำเลย ๆ จึงต่อสู้เป็นการป้องกันตัวและทรัพย์พอสมควรแก่เหตุ พิพากษากลับ ให้ยกฟ้องโจทก์ มีดของกลางคืนเจ้าของ
โจทก์ฎีกา ขอให้ลงโทษจำเลยและริบมีดของกลาง
ระหว่างฎีกา จำเลยที่ 2 ถูกฆ่าตาย คดีสำหรับจำเลยที่ 2 จึงเป็นอันระงับ
ศาลฎีกาฟังว่า ผู้ตายกับจำเลยไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ไม่มีเหตุโกรธเคืองกันผู้ตายได้ลักลูกโคของจำเลยมาฆ่าและเตรียมจะหามไปจำเลยตามมาพบเข้าจึงเกิดต่อสู้กันขึ้น ต่างฝ่ายต่างมีมีด ในที่สุดผู้ตายก็ตาย โจทก์ไม่มีพยานสืบว่าได้เกิดทำร้ายฝ่ายเดียวกันหรือไม่อย่างไร รูปคดีจึงต้องฟังให้เป็นประโยชน์แก่จำเลยว่า จำเลยป้องกันตัวและทรัพย์พอสมควรแก่เหตุ
ศาลฎีกาพิพากษายืน