คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1195/2482

เอกสารที่อ้างในคดีนอกจากผู้อ้างแล้วไม่มีพะยานประกอบอีก แต่ปรากฎว่าเป็นเอกสารเก่าแก่ พะยานที่มีชื่อในเอกสารตายหมดแล้วทั้งลักษณะเป็นที่เห็นได้ว่าเก่าแก่จริง อีกฝ่ายหนึ่งไม่มีพะยานของฝ่ายนั้นก็รับอยู่ว่าเคยมีผู้มีชื่อตามเอกสารนั้นซึ่งตายไปนานแล้วจริงเอกสารนี้รับฟังเป็นพะยานหลักฐานได้

โจทก์ฟ้องขอให้แสดงว่าที่ดินเป็นของวัดอย่าให้จำเลยเข้ามาเกี่ยวข้องและขับไล่จำเลยที่ ๑ ออกจากที่พิพาท ศาลชั้นต้นพิพากษาให้โจทก์ชนะคดีไม่ให้จำเลยเข้ามาเกี่ยวข้องต่อไป

ศาลอุทธรณ์เห็นว่าที่วิวาทแยกออกได้เป็น ๒ แปลงคือแปลงทิศใต้กับแปลงทิศเหนือพิพากษาแก้ให้ยกฟ้องโจทก์ฉะเพาะแปลงทิศเหนือภายในขอบเขตต์สีแดงเส้นปละเสียโดยฟังว่าเป็นของจำเลย นอกนั้นยืน

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ที่แปลงเหนือนี้มิใช่ของวัด เอกสาร ๒ ฉะบับ ที่จำเลยอ้างและโจทก์ฎีกาคัดค้านว่าเป็นเอกสารที่ส่งมาลอยๆ ไม่มีพะยานบุคคลใดรับรองว่าเป็นเอกสารที่แท้จริงนั้น เอกสาร ๒ ฉะบับนี้จริงอยู่ที่นอกจากตัวจำเลยแล้วจำเลยไม่มีพะยานประกอบอีก แต่เอกสาร ๒ ฉะบับนี้ไม่มีพะยานมีผู้ลงนามอยู่ ๒ คนก็ตายไปแล้ว ไม่มีเหตุผลให้วินิจฉัยว่าเป็นเอกสารปลอม ทั้งเป็นเอกสารที่เก่าแก่นมนานมาแล้ว ตามลักษณะของเอกสารก็แสดงว่าเก่าแก่จริง และโจทก์ไม่มีพะยานมาแม้แต่น้อยแสดงว่าเป็นเอกสารปลอม กลับได้ความจากพะยานโจทก์ว่าเคยมีบุคคลชื่ออย่างที่มีในเอกสารนั้นซึ่งถึงแก่กรรมไปนานแล้วเหมือนกัน เอกสาร ๒ ฉะบับนี้จึงฟังเป็นพะยานหลักฐานได้ ในที่สุดพิพากษาแก้ศาลอุทธรณ์ฉะเพาะเขตต์ที่ดิน นอกนั้นยืนตาม