คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1198/2481

จำเลยยื่นคำร้องขอประกันบุคคลต่อศาลอ้างว่ามีกรรมสิทธิ์ที่ดินอยู่แปลงหนึ่ง แต่ปรากฎที่ดินนั้นจำเลยเพิ่งยื่นคำร้องจับจองได้รับใบเหยียบย่ำแต่จำเลยเชื่อโดยสุจริตที่เป็นของจำเลยดังนี้จำเลยไม่มีผิดฐานแจ้งความ+

จำเลยยื่นคำร้องขอประกันตัวบุคคลต่อศาลกล่าวว่าจำเลยมีกรรมสิทธิ์ที่ดินแปลงหนึ่ง ปรากฎว่าที่แปลงนั้นจำเลยได้ยื่นคำร้องขอจับจองทั้งเพิ่งได้รับใบเหยียบย่ำภายหลังยื่นคำร้องขอประกัน

ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยฐานแจ้งความเท็จ

ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์ว่า จำเลยเข้าใจโดยสุจจริตว่าจำเลยขอจับจองเป็นของจำเลย เพราะจำเลยได้ลงมือถากถางครอบครองมาตั้งแต่แรกขอจับจองตลอดมา เมื่อจำเลยเข้าใจโดยสุจริตดังนี้จำเลยก็ไม่ได้กล่าวเท็จโดยรู้ว่าเป็นเท็จตามมาตรา ๑๑๘ ทั้งไม่เป็นเหตุให้ผู้ใดได้รับความเสียหายด้วย เพราะที่ดินมีอยู่จริงและมีราคามากกว่าเงินที่รับประกันด้วย พิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์