คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 120/2490

โจทก์ฟ้องขอไถ่ที่ดินที่ขายฝากซึ่งไม่ได้ทำหนังสือสัญญา ย่อมเป็นการแสดงว่า จำเลยครอบครองที่ในฐานะแทนโจทก์เมื่อจำเลยต่อสู้ว่าโจทก์ขายขาด ก็เป็นเรื่องที่ต้องพิจารณาข้อเท็จจริงต่อไป

โจทก์ฟ้องว่า โจทก์ขายฝากมาไว้แก่จำเลยโดยไม่ได้ทำหนังสือสัญญา โจทก์ขอไถ่จำเลยไม่ยอม จึงขอให้จำเลยรับเงินแล้วคืนมา

ศาลชั้นต้นพิพากษาฟ้องโดยว่า สัญญาขายฝากเป็นโมฆะโจทก์จึงขอไถ่ไม่ได้

แต่ศาลอุทธรณ์ให้พิจารณาต่อไปแล้วพิพากษาใหม่

จำเลยฎีกา, ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ตามฟ้องของโจทก์จะเรียกว่าเป็นสัญญาขายฝากไม่ได้ แต่มีผลเป็นเรื่องโจทก์ยืนยันว่าจำเลยครอบครองที่นาในฐานะแทนโจทก์ ฝ่ายจำเลยว่าโจทก์ขายขาด จึงเป็นเรื่องต้องพิจารณาข้อเท็จจริงต่อไป จึงพิพากษายืนตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์