คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1206/2499

ความผิดฐานไม่จดทะเบียนพานิชย์เสียภายในกำหนด 30วัน อันมีโทษปรับไม่เกิน 500 บาท นั้น ถ้าไม่ได้ฟ้องเสียภายในกำหนด 1 ปี ย่อมขาดอายุความแต่ความผิดในการที่ประกอบพานิชย์กิจต่อ ๆ มาโดยไม่ได้จดทะเบียนอันมีโทษปรับเป็นรายวันนั้นเป็นความผิดต่อเนื่องปรับได้ไม่เกิน 1 ปี วันใดที่เกิน 1 ปี ย่อมขาดอายุความเช่นกัน (ประชุมใหญ่ครั้งที่ 7/2499)

โจทก์ฟ้องจำเลยรับสารภาพฟังได้ว่าจำเลยตั้งร้านค้ามีสินค้าเกิน ๕๐๐ บาท เริ่มประกอบพานิชกิจเมื่อวันที่ ๑ มิ.ย.๙๖ จำเลยฝ่าฝืนประกาศไม่ไปจดทะเบียนพานิชย์เสียภายในกำหนด ๓๐ วันนับจากวันประกอบพานิชย์กิจ เป็นความผิดต่อเนื่องกันมาจนถึงวันที่ ๕ ส.ค.๙๗ ขอให้ลงโทษตาม พ.ร.บ.ทะเบียนพานิชย์ พ.ศ.๒๔๗๙ ม.๑๑,๒๑

ศาลชั้นต้นเห็นว่าคดีขาดอายุความแล้ว พิพากษาให้ยกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่าเป็นความผิดต่อเนื่อง พิพากษาให้ปรับ ๑๐๐ บาท และให้ปรับรายวันอีกวันละ ๑ บาท ในกรณีที่ละเว้นไม่จดทะเบียนพานิชย์ ลดตาม ก.ม.อายา ม.๕๙ เหลือ ปรับ ๒๕๐.๕๐ บ.

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาโดยที่ประชุมใหญ่เห็นว่าความผิดฐานประกอบการค้าโดยไม่จดทะเบียนภายใน ๓๐ วันอันมีโทษปรับไม่เกิน ๕๐๐ บาท นั้น เมื่อไม่ฟ้องภายใน ๑ + ก็ย่อมขาดอายุความ ส่วนการที่ประกอบการค้าโดยไม่จดทะเบียนต่อมา เป็นความผิดแต่ละวันต่อเนื่องกันมาโดยมีโทษปรับวันละไม่เกิน ๒๐ บาท ความผิดวันใดเกิน ๑ ปี แล้วก็ขาดอายุความเช่นเดียวกัน คดีนี้พ้น ๓๐ วันมาเกิน ปีหนึ่งแล้ว คงลงโทษเฉพาะการปรับรายวัน ในวันที่ประกอบการค้า ไม่จดทะเบียนต่อ ๆ มาไม่เกิน ๑ ปี พิพากษาแก้ให้ปรับรายวันเป็นเงิน ๔๐๐ บาท ลดกึ่งหนึ่งเหลือ ๒๐๐ บาท