คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1207/2491

จำเลยมีความผิด เพราะมีข้าวเกินกว่า 2 เกวียนไม่ได้แจ้งปริมาณตามประกาศของพนักงานเจ้าหน้าที่ ข้าวทั้งหมดจึงเป็นข้าวซึ่งเกี่ยวเนื่องกับความผิดต้องริบทั้งหมด ไม่มีทางจะแบ่งแยก ไม่ริบเฉพาะ 2 เกวียนได้

โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยมีข้าวเปลือก 5 เกวียนหลวง 70 ถัง ไว้ในครอบครองโดยไม่ไปแจ้งปริมาณ เป็นการฝ่าฝืนประกาศของข้าหลวงประจำจังหวัด เรื่องให้ผู้มีข้าวเปลือกเกินกว่า 2 เกวียนหลวงไปแจ้งปริมาณ จำเลยให้การรับสารภาพศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตามฟ้อง ข้าวของกลางริบ จำเลยอุทธรณ์ขอไม่ให้ริบข้าวเฉพาะ 2 เกวียนหลวง ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ตาม พระราชบัญญัติการค้าข้าว (ฉบับที่ 2) 2489 มาตรา 21 ทวิ ข้าวซึ่งเกี่ยวเนื่องกับความผิด ตลอดจนสิ่งที่ใช้บรรจุให้ริบเสียการที่จำเลยมีผิด เพราะมีข้าวเกินกว่า 2 เกวียน ไม่แจ้งปริมาณข้าวทั้งหมดจึงเป็นข้าวซึ่งเกี่ยวเนื่องกับความผิดไม่มีทางจะแบ่งแยก ไม่ริบเฉพาะ 2 เกวียนได้

พิพากษายืน