คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 121/2473

โจทก์ไม่มีพะยานรู้เห็นในขณะเกิดเหตุความรู้ ความประพฤติดีของจำเลย ความเกะกะของผู้ร้าย

ผู้ตายเป็นคนประพฤติไม่ดี ข่มเหงจำเลยและภรรยา วันหนึ่งได้เอาปืนยิงภรรยาจำเลย ในวันเกิดเหตุจำเลยได้ไปเรียกให้ผุ้ตายออกมา แล้วเลยเกิดทะเลาะกันขึ้น พะยานโจทก์ได้ยินจำเลยร้องให้ช่วยและเห็นผู้ตายถือมีดซุยวิ่งไล่จำเลย ต่อนั้นไปไม่มีใครรู้เห็น จนได้พบศพผู้ตายมีรอยฟัน ๔ แห่งจำเลยไม่บาดแผลอะไรเลย

ศาลเดิมลงโทษจำเลยตาม ม.๒๕๐-๕๙

ศาลอุทธรณ์ปล่อยเห็นว่าจำเลยทำเพื่อป้องกันตังพอสมควร

ศาลฎีกายื่นโดยพิเคราะห์ถึงกรณีย์แวดล้อมว่าผุ้ตายข่มเหงจำเลยถึงอาจเป็นอันตรายแก่ชีวิติ และในเวลาเกิดเหตุผู้ตายถืออาวุธทีน่าหวาดเสียววิ่งไล่จำเลยและเป็นเวลาฉุกละหุก