คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1210/2500

ในฎีกาโจทก์มิได้อ้างโดยแจ้งชัดว่าตามที่ศาลล่างสั่งงดสืบพยานโจทก์นั้น ไม่ชอบด้วยกฎหมายประการใดเมื่อตามเหตุผลที่ศาลล่างทั้งสองยกขึ้นอ้างและตามฎีกาที่โจทก์โต้แย้งขึ้นมานั้นเป็นเรื่องการใช้ดุลพินิจว่าสมควรอนุญาตให้โจทก์เลื่อนคดีหรือไม่เช่นนี้ เป็นปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามมิให้ฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา219

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยสมคบกับพวกเล่นการพนันเบี้ยโบก ไม่รับอนุญาต

จำเลยปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นเห็นว่าพยานโจทก์ไม่มาศาลเลยทั้งสองนัด หากอนุญาตให้โจทก์เลื่อนคดีไปอีก ก็ทำให้คดีชักช้าไม่รู้จักสิ้นสุด จึงให้งดสืบพยานโจทก์ ซึ่งมีผลเท่ากับโจทก์ไม่มีพยานหลักฐานพิสูจน์ว่าจำเลยได้กระทำผิดตามฟ้องพิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์เห็นว่า โจทก์ไม่เอาใจใส่แก่คดี เป็นการละเลยไม่ปฏิบัติต่อหน้าที่ พิพากษายืน อ้างฎีกาที่ 125/2489

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าฎีกาของโจทก์มิได้อ้างโดยชัดแจ้งว่าตามที่ศาลล่างสั่งงดสืบพยานโจทก์ไม่ชอบด้วยกฎหมายประการใด โจทก์คงยกเหตุขึ้นอ้างเพียงว่า ไม่ใช่ความผิดของโจทก์ในเรื่องพยานไม่มาศาลเพราะโจทก์มิใช่เป็นผู้ส่งหมายให้พยานโดยตรง โจทก์ได้ส่งหมายเรียกพยานให้พนักงานสอบสวนจัดการส่งให้อีกต่อหนึ่ง และฝ่ายจำเลยไม่คัดค้านในการที่โจทก์ขอเลื่อน ศาลควรจะอนุญาตให้เลื่อนคดีไปศาลฎีกาเห็นว่าเหตุผลที่ศาลล่างทั้งสองยกขึ้นอ้างและโจทก์ฎีกาโต้แย้งขึ้นมานั้น เป็นเรื่องการใช้ดุลพินิจว่าสมควรอนุญาตให้โจทก์เลื่อนคดีหรือไม่อันเป็นปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามมิให้ฎีกาตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 219 พิพากษาให้ยกฎีกาโจทก์