คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1211/2498

เข้าไปตัดไม้แสมเอาไปทำฟืนกับให้ผู้อื่นไปตัดเอามาใช้บ้างและทำคันหวงกันป่าแสมไว้ด้านหนึ่งนั้นยังถือไม่ได้ว่าเป็นการใช้อำนาจครอบครอง ตาม ก.ม.

โจทก์ฟ้องว่าที่รายพิพาทเป็นของบิดาโจทก์ตกทอดมาถึงโจทก์ ได้ปกครองต่อเนื่องกันมาเป็นเวลากว่า ๑๐ ปีแล้ว จำเลยได้นำเจ้าพนักงานมารังวัดขอออกโฉนดเป็นของจำเลย จึงขอให้ศาลแสดงว่าที่พิพาทเป็นของโจทก์

จำเลยต่อสู้ว่าจำเลยได้ครอบครองที่รายพิพาทมา ๑๕ ปีเศษแล้ว โจทก์ไม่มีสิทธิแต่อย่างใด

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์

โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าข้อครอบครองของโจทก์นำสืบไม่เป็นกิจจะลักษณะอย่างใด การที่โจทก์ตัดแสมเอาไปทำฟืนและบอกให้ผู้อื่นไปตัดใช้บ้างนั้น ยังถือไม่ได้ว่าเป็นการใช้อำนาจครอบครองตาม ก.ม.การทำคันแนวเขตไว้ด้ามหนึ่งหนึ่งนั้น ก็น่าจะเป็นเรื่องหวงกันป่าแสมไว้เพื่อประโยชน์ของตนมากกว่าเป็นเขตแสดงว่าเป็นที่เตียนโก่นสร้างมาแล้ว

จึงพิพากษายืน