คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1214/2481

+ว่าทำผิดคืนวันที่ 10 พิจารณาได้ความว่าทำผิดเวลาเที่ยงคืนเศษของ+วันที่ 9 ดังนี้ถือว่าข้อเท็จจริงที่พิจารณาได้ต่าง+ที่ปรากฎในฟ้อง ต้องยกฟ้องอ้างฎีกาที่ 502/2481,+77/2481 ที่ 1165/2481

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำผิดเมื่อวันที่ ๑๐ กรกฎาคม ๒๔๘๑ เวลากลางคืน แต่ทางพิจารณาปรากฎตามคำพะยานโจทก์ว่า จำเลยทำผิดเมื่อเที่ยงคืนเศษของคืนวันที่ ๙ กรกฎาคม ศกเดียวกัน ดังนี้ตามนัยฎีกาที่ ๕๐๒,๘๗๗,๑๑๖๕/๒๔๘๑ ได้วินิจฉัยบันทัดฐานไว้ว่ากลางคืนหมายความว่า " เวลาระหว่างตั้งแต่พระอาทิตย์ตกไปจนพระอาทิตย์ขึ้น " เช่นนี้เวลาเที่ยงคืนของคืนวันที่ ๙ ต้องถือว่าเป็นคืนวันที่ ๙ หาใช่คืนวันที่ ๑๐ ไม่ตาม ม.๑๙๒ วรรค ๒ แห่งประมวลวิธีพิจารณาอาญา ศาลต้องยกฟ้อง จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์ ยกฎีกาโจทก์