คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1218/2492

จำเลยตีผู้เสียหายด้วยไม้โตกลมขนาดข้อมือ โดยแรงจนผู้เสียหายล้มลงหมดสติไปครู่หนึ่ง มีรอยช้ำเขียวปรากฏอยู่ที่สบักและชายโครงซ้าย เป็นเหตุให้ผู้เสียหายนอนตะแคงข้างซ้ายไม่ได้ ดังนี้ พอฟังได้ว่า จำเลยได้ทำร้ายผู้เสียหายถึงบาดเจ็บตามมาตรา 254

ศาลชั้นต้นลงโทษจำคุกจำเลย 18 วัน ปรับ 60 บาทตามมาตรา 338(3) ศาลอุทธรณ์แก้ว่าจำเลยมีผิดตามมาตรา256(8) จำคุก 2 ปี ดังนี้ เป็นแก้มาก

โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยใช้ไม้ตีนายหลงบาดเจ็บ ขอให้ลงโทษจำเลยตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 256 จำเลยต่อสู้ว่า ได้กระทำโดยป้องกันและคัดค้านว่า บาดเจ็บไม่ร้ายแรงดังโจทก์หา ศาลชั้นต้นเห็นว่านายหลงถูกตีไม่ถึงบาดเจ็บ เพราะภายนอกไม่มีแผลโลหิต พิพากษาจำคุก 18 วัน ปรับ 60 บาท ตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 338(3) ศาลอุทธรณ์ฟังว่า จำเลยมีผิดตามมาตรา 256(8) จำคุก 2 ปี

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า จำเลยตีนายหลงด้วยไม้โตกลมขนาดข้อมือ โดยแรงจนนายหลงล้มลงหมดสติไปคู่หนึ่ง มีรอยช้ำเขียวปรากฏอยู่ที่สบักและชายโครงซ้าย เป็นเหตุให้นายหลงนอนตะแคงข้างซ้ายไม่ได้ดังนี้ พอฟังได้ว่า นายหลงถูกจำเลยทำร้ายถึงบาดเจ็บทุพพลภาพ

พิพากษาแก้จำคุกจำเลย 6 เดือนตามมาตรา 254