คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1226-1245/2480

โจทก์ฟ้องจำเลยหลายคน+++++หนังสือ ได้ระบุรายเลอียดว่าจำเลยคนใดทำเอกสารเหล่านั้นและปลอมที่ตรงไหนอะไรที่เป็นปลอมดังนี้ ไม่เรียกว่าฟ้องเคลือบคลุม ความผิดฐานมีสัตว์พาหนะแสดงความบริสุทธิไม่ได้นั้น++เป็นหน้าที่ของจำเลยต้องนำสืบ

คดีทั้ง ๒๐ สำนวนนี้ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ พิพากษาลงโทษจำเลยฐานปลอมบัญชีคอกสัตว์และตั๋วพิมพ์รูปพรรณและมีหระบือแสดงความบริสุทธิไม่ได้

จำเลยทุกคนทุกสำนวนฎีกา

ศาลฎีกาตัดสินว่า ที่ จำเลยต่อสู้ว่าฟ้องของโจทก์ไม่มีฐานะ เป็นฟ้องนั้น เห็นว่าโจทก์ระบุรายละเอียดแล้วว่าจำเลยคนใดทำเอกสารนั้นปลอมขึ้นทั้งฉะบับ ส่วนตั๋งพิมพ์รูปพรรณก็ได้ระบุไว้อย่างเลอียดว่าปลอมตรงไหนและอะไรที่เป็นปลอมไม่ผิดแบบของฟ้อง ส่วนที่จำเลยว่าไม่เข้าใจนั้นมิได้ชี้ออกมาให้ชัดว่าไม่เข้าใจอะไร เมื่อฟ้องนั้นถูกแบบแล้ว ฎีกาของจำเลยจึงเป็นอันตกไป ส่วข้อที่ว่าหน้าที่นำสืบฐานรับของโจรตกอยู่ในหน้าที่ของโจทก์นั้น เห็นว่าคดีนี้โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำผิด พรบ สัตว์พาหนะด้วย และศาลก็ลงโทษจำเลยตาม ม. ๒๐ แห่ง พรบ นั้นซึ่งบัญญัติให้ผู้มีสัตว์พาหนะชี้ปจงให้เห็นจริงว่าได้มาโดยสุจริตจึงเป็นหน้าที่ของจำเลยจะต้องนำสืบหักล้าง การอ้าง ม. ๓๒๑ แห่งกฎหมายอาญาก็โดย พรบ สัตว์พาหนะโยงไปให้เป็นบทวางโทษเท่านั้นจึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์ ให้ยกฎีกา จำเลย