คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1227/2504

โจทก์ร่วมจดทะเบียนเครื่องหมายการค้ารูปจรเข้ตัวเดียวใช้แก่หม้ออาลูมิเนียมมาแต่ปี พ.ศ. 2492 จำเลยขอจดทะเบียนรูปจรเข้ 3 ตัว ใช้แก่หม้ออาลูมิเนียมเมื่อปี พ.ศ. 2501 โดยรูปจรเข้อยู่ในรูปสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูนอย่างเดียวกับของโจทก์ร่วม และจรเข้ตัวกลางของจำเลยมีขนาดใกล้เคียงกับของโจทก์ร่วม ทั้งรูปจรเข้อยู่ในรูปลูกไข่มีตัวอักษรโรมันล้อมลูกไข่ไว้เหมือนกับส่วนประกอบเครื่องหมายของโจทก์ร่วม แม้จะผิดกันบ้างที่ของโจทก์ร่วมมีรูปดาว 2 ดาว ซึ่งจำเลยไม่มี และตัวอักษรโรมันอ่านผิดกันก็ดี การกระทำของจำเลยเป็นการเลียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์ร่วมที่จดทะเบียนแล้วเพื่อให้ประชาชนหลงเชื่อว่าเป็นเครื่องหมายการค้าของโจทก์ร่วมตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 274

ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 12/2504

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยบังอาจเลียนเครื่องหมายการค้าตราจรเข้ของโจทก์ร่วมซึ่งได้จดทะเบียนแล้วสำหรับสินค้าภาชนะต่างๆ ที่ทำด้วยอาลูมิเนียม โดยเจตนาให้ประชาชนหลงเชื่อว่าเป็นของโจทก์ร่วม และจำเลยได้ขายสินค้าหม้ออาลูมิเนียมตราจรเข้โดยเจตนาให้ผู้ซื้อหลงเชื่อในแหล่งกำเนิดสภาพ คุณภาพ และปริมาณแห่งสินค้านั้น ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๗๑,๒๗๔ ริบของกลาง

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นเห็นว่าจำเลยไม่ผิดมาตรา ๒๗๑ แต่ผิดมาตรา ๒๗๔ ให้ปรับ ๑,๐๐๐ บาท ของกลางริบโดยมีเงื่อนไข

โจทก์ร่วมอุทธรณ์ขอให้ลงโทษหนัก และว่าจำเลยผิดมาตรา ๒๗๑ ด้วย จำเลยอุทธรณ์ขอให้ยกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่า นอกจากปรับแล้ว ให้จำคุก ๓ เดือน หม้อของกลางริบโดยไม่มีเงื่อนไข

จำเลยฎีกาตลอดถึงโทษจำคุกด้วย

ศาลฎีกาเห็นว่า โจทก์ร่วมได้จดทะเบียนเครื่องหมายการค้ารูปจรเข้ตัวเดียวใช้แก่หม้ออาลูมิเนียมมาแต่ พ.ศ. ๒๔๙๒ ส่วนจำเลยขอจดทะเบียนรูปจรเข้ ๓ ตัว ใช้แก่หม้ออาลูมิเนียมเมื่อ พ.ศ. ๒๕๐๑ รูปจรเข้ ๓ ตัว ของจำเลยอยู่ในรูปสี่เหลี่ยนขนมเปียกปูนอย่างเดียวกับของโจทก์ร่วม จรเข้ตัวกลางของจำเลยมีขนาดใหญ่ใกล้เคียงกับของโจทก์ร่วม อีก ๒ ตัวมีขนาดเล็ก รูปจรเข้ของจำเลยอยู่ในรูปลูกไข่ มีตัวอักษารโรมันล้อมลูกไข่ชั้นในไว้ เหมือนกับส่วนประกอบเครื่องหมายของโจทก์ ผิดกันที่ของโจทก์มีรูปดาว ๒ ดาวคั่นตัวอักษรโรมันข้างละ ๑ ดาว แต่ของจำเลยไม่มี และอักษรโรมันอ่านไม่เหมือนกันก็ดี โดยมติที่ประชุมใหญ่เห็นว่าการกระทำของจำเลยเลียนแบบเครื่องหมายการค้าของโจทก์ร่วมที่ได้จดทะเบียนแล้ว มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๗๔ แต่การลงโทษจำคุกนั้น ศาลฎีกาโดยมติที่ประชุมใหญ่เห็นควรรอการลงโทษไว้

พิพากษาแก้ให้รอการลงโทษใน ๒ ปี นอกนั้นยืน