คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1237/2473

อย่างไรเรียกว่าถูกยั่วโทษะ แลอย่างไรเรียกว่าเจตนจำเลยทำร้ายผู้ตาย ซึ่งมาตบญาติผู้ใหญ่ของตน ผู้ตายหนีจำเลยไล่ทำร้ายอีกจนตาย เรียกว่าจำเลยเจตนาฆ่าผู้ตาย วิธีพิจารณาอาชญาประเด็นยั่วโทษะไม่ได้วินิจฉัยชั้นฎีกา

ได้ความว่า พ.จำเลยใช้ปืนยิงผู้ตาย ๒ ที ผู้ตายวิ่งหนี จำเลยทั้ง ๒ วิ่งไล่ตามไปทำร้ายผู้ตาย ๆ แต่การที่จำเลยทำไปนี้เนื่องจากผู้ตายได้ตบหน้า ป.ผู้เปนมารดา พ. แลเปนญาติผู้ใหญ่ของ ช.จำเลย โจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามมาตรา ๒๔๙

ศาลเดิมตัดสินว่าจำเลยมีผิดตามมาตรา ๒๕๔-๕๕ ให้จำคุกไว้คนละ ๓ ปี ๖ เดือน

ศาลอุทธรณ์เห็นว่า พฤติการณ์ของจำเลยเห็นได้ว่าจำเลยมีเจตนาฆ่าผู้ตาย ความผิดของจำเลยต้องด้วยมาตรา ๒๔๙ แต่การที่จำเลยฆ่าผู้ตายนั้นเนื่องจากถูกยั่วโทษะ ด้วยเหตุที่ผู้ตายตบผู้เปนผู้ใหญ่ของตน ทั้งจำเลยได้ทำร้ายผู้ตายในขณะนั้นเองดังนี้ ควรลดโทษให้จำเลยตามมาตรา ๕๕ จึงตัดสินแก้ศาลเดิมให้จำคุกจำเลยตามกฎหมายที่กล่าวแล้วนี้มีกำหนดคนละ ๗ ปี ๖ เดือน

ศาลฎีกาเห็นว่า จำเลยทำผิดจริงดังโจทก์หา จึงให้ยกฎีกาจำเลยเสีย