คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1240/2493

โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยสมคบกันทำร้ายร่างกายและทำให้โจทก์เสื่อมเสียอิสระภาพในวันเวลาเดียวกัน ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยคนเดียวฐานทำให้เสื่อมเสียอิสระภาพ และยกฟ้องปล่อยจำเลยอื่น โจทก์อุทธรณ์ขอให้ลงโทษจำเลยอื่นตามฟ้อง ส่วนจำเลยคนที่ถูกลงโทษก็อุทธรณ์ขอให้ปล่อย ศาลอุทธรณ์เห็นว่า วันที่หาว่ากระทำผิด ได้ความไม่ตรงกับฟ้อง จึงพิพากษาให้ยกฟ้องปล่อยจำเลยที่อุทธรณ์ไป โดยไม่พิจารณาอุทธรณ์ของโจทก์ ดังนี้ เมื่อปรากฏว่าความผิดทั้ง 2 ฐานที่กล่าวหาว่ากระทำผิดก็เป็นวันเดียวกัน ถ้าตามทางพิจารณาในเรื่องวันกระทำผิด ได้ความแตกต่างกับฟ้องแล้วถึงอย่างไรศาลก็ย่อมลงโทษจำเลยไม่ได้ ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 192 หากเป็นเช่นนั้น คดีของโจทก์ก็ไม่จำเป็นที่ศาลจะย้อนสำนวนไปให้ศาลอุทธรณ์พิพากษาใหม่ต่อไป

โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยทั้งสามสมคบกันทำร้ายร่างกายและทำให้โจทก์เสื่อมเสียอิสระภาพ ขอให้ลงโทษ จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยที่ 1 ตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 270 จำคุก 3 เดือน ยกฟ้องปล่อยจำเลยที่ 2-3

โจทก์และจำเลยที่ 1 อุทธรณ์ โจทก์อุทธรณ์ขอให้ลงโทษจำเลยทั้งสามฐานทำร้ายร่างกาย และลงโทษจำเลยที่ 2-3 ฐานทำให้เสื่อมเสียอิสระภาพด้วย ส่วนจำเลยที่ 1 อุทธรณ์ว่าไม่ได้กระทำผิดและว่าโจทก์ฟ้องผิดวัน

ศาลอุทธรณ์คงพิจารณาแต่เฉพาะอุทธรณ์ของจำเลยที่ 1 เห็นว่าพยานโจทก์เบิกความไขว้เขวและวันที่หาว่าจำเลยกระทำผิด ก็ไม่ตรงกับฟ้อง จึงพิพากษายกฟ้อง ปล่อยจำเลยที่ 1 ไป

โจทก์ฎีกาในข้อที่ศาลอุทธรณ์ไม่ได้พิจารณาพิพากษาอุทธรณ์ของโจทก์ กับฎีกาคัดค้านในข้อที่ศาลอุทธรณ์ไม่ลงโทษจำเลยที่ 1 ฐานทำให้เสื่อมเสียอิสระภาพ

ศาลฎีกาเห็นว่า กรณีนี้ ปรากฏว่ามีประเด็นโต้เถียงกันอยู่ในเรื่องวันกระทำผิดที่โจทก์หาว่าต่างกับที่ปรากฏตามทางพิจารณาหรือไม่ และประกอบกับข้อหาฐานทำให้เสื่อมเสียอิสระภาพ และฐานทำร้ายร่างกายที่โจทก์หานี้ และวันที่หาว่าจำเลยกระทำผิดก็เป็นวันเดียวกัน ดังนั้น ถ้าตามทางพิจารณาในเรื่องวันกระทำผิดแตกต่างกับฟ้องแล้ว ถึงอย่างไรศาลก็ย่อมลงโทษจำเลยไม่ได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 192 หากเป็นเช่นนั้นแล้วคดีโจทก์ก็ไม่จำเป็นที่ศาลฎีกาจะย้อนสำนวนไปให้ศาลอุทธรณ์พิพากษาใหม่ต่อไป

ศาลฎีกาได้พิจารณาคำพยานหลักฐานในเรื่องนี้แล้ว เห็นว่าโจทก์ถูกจับจองจำและที่หาว่าจำเลยทำร้ายนั้น เป็นวันที่ 27 เมษายน 2491 หาใช่วันที่ 26 เมษายน 2491 ดังฟ้องไม่ คดีจึงยังลงโทษจำเลยไม่ได้

จึงพิพากษายืน ให้ยกฟ้อง