คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1265/2495

พระภิกษุถึงมรณะภาพในขณะที่เป็นพระภิกษุอยู่ โดยมิได้ทำพินัยกรรมยกทรัพย์มรดกให้ใคร มรดกของพระภิกษุนั้นย่อมตกได้แก่วัดที่พระภิกษุนั้นอยู่ แม้ทายาทจะครอบครองที่ดินมรดกของพระภิกษุนั้นเกิน 10 ปี นับแต่วันมรณภาพทายาทนั้นก็จะเอาที่ดินมรดกนั้นไม่ได้ เพราะที่ดินมรดกนั้นเป็นของวัด จะใช้อายุความ 10 ปียันวัดให้เสียสิทธิหาได้ไม่

โจทก์ฟ้องว่า พระภิกษุเขียวมีนา ๑ แปลง พระภิกษุเขียวมรณภาพขณะเป็นพระภิกษุอยู่ในวัดมะปรางหวานนาแปลงนี้จึงเป็นของวัดมะปรางหวาน ต่อมาจำเลยอ้างว่าเป็นทายาทของพระภิกษุเขียว จัดการโอนนาแปลงนี้เป็นมรดกของจำเลย จึงขอให้เรียกคืนเป็นของวัดมะปรางหวาน

จำเลยต่อสู้ว่า พระภิกษุเขียวยกให้จำเลยก่อนมรณะภาพ และจำเลยครอบครองมาเกิน ๑๐ ปีแล้ว และบัดนี้พระภิกษุเขียวก็มรณภาพเกิน ๑๐ ปีแล้ว

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า พระภิกษุเขียวไม่ได้ยกนาพิพาทให้จำเลย และแม้จำเลยจะครอบครอง

นาเกินสิบปีนับแต่วัพระภิกษุเขียวมรณภาพก็ตาม จำเลยก็เอาไม่ได้เพราะนาเป็นของวัด จะใช้อายุความสิบปียันวัดให้เสียสิทธิหาได้ไม่

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นพ้องกับคำวินิจฉัยของศาลอุทธรณ์

จึงพิพากษายืน