โจทก์ฟ้องว่า จำเลยขับรถยนต์โดยประมาทเป็นเหตุให้ชนคนตายและคนโดยสารในรถจำเลยบาดเจ็บสาหัส ขอให้ลงโทษ
จำเลยปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นฟังว่า เป็นเหตุสุดวิสัยพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ฟังว่า รถชื่อยนตรสวาทขับมาหยุดอยู่ก่อนแล้วจำเลยขับไล่ตามหลังมา เนื่องจากฝุ่นตลบตามหลังรถยนตรสวาทจำเลยมองเห็นทางข้างหน้าไม่ถนัด จำเลยขับเร็วเพื่อแซงขึ้นหน้ารถจำเลยจึงตกขอบทางขวา และจะไปชนต้นพุทรา จำเลยหักขึ้นถนนรถจำเลยจึงชนท้ายรถยนตรสวาท รถจำเลยกระดอนถอยหลังไปติดต้นพุทรานายรถถูกรถชนตายใกล้ต้นพุทรา และคนโดยสารรถจำเลยบาดเจ็บสาหัสถือได้ว่า จำเลยขับรถด้วยความประมาท มีความผิดฐานทำให้คนตายและบาดเจ็บสาหัสโดยประมาท พิพากษากลับ ให้ลงโทษจำเลยตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 252 แก้ไข (ฉบับที่ 15)พ.ศ. 2496 มาตรา 3 ซึ่งเป็นบทหนัก จำคุก 4 ปี กับให้เพิกถอนใบอนุญาตขับขี่รถยนต์ของจำเลย
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า จำเลยขับรถตามหลังมา จำเลยควรจะเว้นระยะให้ห่างมากพอที่จะหยุดรถได้ทัน โดยไม่ให้ชนคันหน้า ยิ่งมีฝุ่นตลบ ควรต้องระมัดระวังเว้นระยะให้ห่างมากขึ้น การที่รถจำเลยไปชนรถที่แล่นอยู่ข้างหน้าเช่นนี้ ถือได้ว่าจำเลยประมาท จำเลยย่อมมีความผิดฐานประมาททำให้คนตายและบาดเจ็บสาหัส พิพากษายืน