คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1273/2480

ศาลชั้นต้นสั่งงดสืบพะยานโจทก์บางปากแล้วพิพากษายกฟ้อง เมื่อศาลอุทธรณ์อนุญาตให้สืบพะยานที่ศาลชั้นต้นสั่งงดนั้นแล้ว ก็มีอำนาจ พิพากษาไปได้ทีเดียว โดยมิต้องย้อน++ให้ศาลชั้นต้นพิพากษาใหม่

คดีนี้โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานปลอมหนังสือ ศาลชั้นต้นพิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์

โจทก์ อุทธรณ์ว่า ที่ ศาลอุทธรณ์สั่งงดสืบพะยานของโจทก์ซึ่งเป็นผู้ชำนาญการพิศูจน์ลายมืออันเป็นข้อแพ้ชนะในคดีนั้นมิชอบ จึงขอให้ศาลอุทธรณ์สั่งสืบพะยานปากนี้ แล้วพิพากษากลับศาลชั้นต้น

ศาลอุทธรณ์มีคพสั่งอนุญาตให้โจทก์สืบพะยานผู้ชำนาญการลายมือแล้วพิพากษากลับศาลชั้นต้นลงโทษจำเลย

จำเลย ฎีกาว่าศาลอุทธรณ์สั่งให้พะยานโจทก์ที่ศาลจังหวัดสั่งงดไว้นั้นจะต้องให้ศาลจังหวัดพิพากษาใหม่เสียก่อน

ศาลฎีกาตัดสินว่า โจทก์ขอสืบพะยานที่ศาลจังหวัดสั่งงดไว้จริง แต่มีคำขอด้วยว่าขอให้พิพากษากลับศาลชั้นต้น ฉะนั้นเมื่อศาลอุทธรณ์เห็นสมควรให้สืบพะยานที่งดไว้แล้วก็ย่อมพิพากษากลับศาลชั้นต้นได้ ไม่นอกเหนือคำขอ ทั้งไม่ผิดต่อประมวลวิธีพิจารณาความอาญา ม. ๒๐๘ (๒) ด้วย โดยศาลอุทธรณ์อาศัยวรรค ๑ แห่งมาตราเดียวกันนั้นเองจึงพิพากษาให้ยกฎีกาจำเลย