คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1285/2503

ถึงแม้ฟ้องของโจทก์ไม่ได้เน้นความไว้ ของกลางที่จับได้พร้อมกับจำเลย เป็นของที่จำเลยใช้ในการกระทำผิดก็ดี ย่อมต้องเข้าใจว่าเป็นของที่แสดงถึงความผิดหรือพิรุธของจำเลยอย่างใดอย่างหนึ่ง ซึ่งอาจเป็นของที่จำเลยใช้ในการกระทำผิดก็ได้ เมื่อโจทก์ขอให้ริบของกลางทั้งหมดและจำเลยให้การรับสารภาพตามฟ้อง ศาลต้องพิจารณาข้อเท็จจริงประกอบกับสภาพของกลางว่า รายการใดพออนุมานได้ว่า จำเลยได้ใช้กระทำผิดอันเป็นควรริบ

คดีนี้ โจทก์ฟ้องจำเลยให้การรับสารภาพ ศาล ชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีผิดปลอมและใช้เอกสารปลอดทำการเรี่ยไรโดยไม่ได้รับอนุญาต สวมเครื่องแบบเจ้าพนักงานและใช้ยศตำแหน่งเจ้าพนักงานตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๘๓, ๘๔, ๑๔๖, ๒๕๓, ๒๖๔, ๒๖๕, ๒๖๘ พระราชบัญญัติควบคุมการเรี่ยไร พ.ศ. ๒๔๘๗ มาตรา ๖ พระราชบัญญัติเครื่องแบบตำรวจ พ.ศ. ๒๔๗๗ มาตรา ๖ พระราชบัญญัติเครื่องแบบตำรวจ(ฉบับที่๓) พ.ศ. ๒๔๘๓ มาตรา ๓ กับให้ริบของกลาง

จำเลยอุทธรณ์ขอลดหย่อนผ่อนโทษ ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่า จำเลยไม่มีความผิดตาม มาตรา ๒๕๓, ๒๖๔ ให้ลงโทษจำเลยตาม พระราชบัญญัติเครื่องแบบตำรวจ (ฉบับที่๓) พ.ศ. ๒๔๘๓ มาตรา ๓ ซึ่งเป็นกระทงที่มีโทษหนักที่สุด ่ของกลางไม่ริบ นอกนั้นเป็นไปตามศาลชั้นต้น

โจทก์ฎีกาขอให้ริบของกลาง

ศาลฎีกาเห็นว่า ถึงแม้ฟ้องของโจทก์ไม่ได้เน้นความไว้ ของกลางที่จับได้พร้อมกับจำเลย เป็นของที่จำเลยใช้ในการกระทำผิดก็ดี ย่อมต้องเข้าใจว่าเป็นของที่แสดงถึงความผิดหรือพิรุธของจำเลยอย่างใดอย่างหนึ่ง ซึ่งอาจเป็นของที่จำเลยใช้ในการกระทำผิดก็ได้ เมื่อโจทก์ขอให้ริบของกลางทั้งหมดและจำเลยให้การรับสารภาพตามฟ้อง ศาลต้องพิจารณาข้อเท็จจริงประกอบกับสภาพของกลางว่า รายการใดพออนุมานได้ว่า ควรริบหรือไม่

พิพากษาแก้ให้ริบของกลางตามบัญชีอันดับ ๑-๖, ๑๑-๑๒, ๑๔-๑๕, ๑๘, ๒๕, ๒๗ นอกนั้นไม่ริบ