คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1295/2503

จำเลยขายข้าวเกินราคาที่ควบคุมประกาศฉบับที่ 1 ซึ่งออกประกาศโดยอาศัย อำนาจตามความในมาตรา 8 แห่งพ.ร.บ. ป้องกันการค้ากำไรเกินควร พ.ศ. 2490 ภายหลังจำเลยถูกจับและคดีอยู่ในระหว่างพิจารณาของศาล มีประกาศฉบับที่ 2 ยกเลิกการควบคุมราคาข้าวดังกล่าว เช่นนี้ ความผิดของจำเลยตามประกาศฉบับที่ 1 ก็ยังคงเป็นความผิดอยู่ ประกาศฉบับที่ 2 ไม่ลบล้างความผิดที่จำเลยได้กระทำไปแล้ว เพราะประกาศฉบับที่ 2 ไม่ใช่เป็นกฎหมายที่ยกเลิกความผิดหรือยกเว้นโทษตามความในประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 39 (5) (7) ความผิดดังกล่าวของจำเลยจึงยังคงอยู่

ได้ความว่าจำเลยขายข้าวสีรวมราคากิโลกรัมละ ๑.๕๐ บาท ฝ่าฝืนประกาศคณะกรรมการส่วนจังหวัดป้องกันการค้ากำไรเกินควรจังหวัดศรีสะเกษ ฉบับที่ ๑ พ.ศ. ๒๕๐๑ เรื่องควบคุมราคา และการขนย้ายข้าว ลงวันที่ ๒๒ พ.ค. ๒๕๐๑ ซึ่งห้ามขายเกินราคากิโลกรัมละ ๑.๓๕ บาท ประกาศนี้ออกโดยอาศัยอำนาจตามความใน มาตรา๘แห่ง พ.ร.บ. ป้องกันการค้ากำไรเกินควร พ.ศ. ๒๔๙๐ ต่อมาในระหว่างพิจารณาของศาล มีประกาศคณะกรรมการดังกล่าว ฉบับที่ ๒ พ.ศ. ๒๕๐๑ ยกเลิกการควบคุมราคา คงควบคุมการขนย้ายและให้แจ้งปริมาณและสถานที่เก็บ

จำเลยต่อสู้ว่า ประกาศควบคุมราคาฉบับที่ ๑ ได้ถูกยกเลิกภายหลังที่จำเลยถูกจับและคดีอยู่ในระหว่างพิจารณาของศาล ถือว่าประกาศฉบับที่ ๒ ยกเลิกความผิดไปด้วยในตัว ความผิดของจำเลยจึงถูกยกเลิกไปด้วย

ศาลฎีกา พิพากษายืนตามศาลทั้งสองว่า จำเลยมีความผิดตาม พ.ร.บ. ป้องกันการค้ากำไรเกินควร พ.ศ. ๒๔๙๐ มาตรา ๘, ๑๗, ๑๘ ให้ลงโทษตามมาตรา ๑๘ ซึ่งเป็นบทหนัก ปรับ ๑,๐๐๐ บาท ไม่ชำระค่าปรับจัดการตาม ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๙, ๓๐

ข้อวินิจฉัยของศาลฎีกามีว่า ประกาศฉบับที่ ๒ มีผลเพียงว่า ตั้งแต่วันประกาศใช้ฉบับที่ ๒ ไม่มีการควบคุมราคาข้าวต่อไป ปล่อยให้มีการขายกันโดยเสรี ส่วนผู้ที่ได้กระทำผิดตามประกาศฉบับที่ ๑ แล้วนั้น ก็ยังคงมีความผิดอยู่ ประกาศฉบับที่ ๒ ไม่ลบล้างความผิดที่จำเลยได้กระทำไปแล้วประกาศนี้ไม่ใช่เป็นกฎหมายที่ยกเลิกความผิดหรือยกเว้นโทษตามความในประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๓๙ (๕) (๗) ความผิดของจำเลยจึงยังคงอยู่