คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1310/2503

ผู้ล้มละลายก่อหนี้โดยตรงกับบริษัทในต่างประเทศ สาขาบริษัทในประเทศจะขอรับชำระหนี้ตามธรรมดาอย่างบริษัทที่มีภูมิลำเนาในประเทศไม่ได้ ต้องปฏิบัติตามเงื่อนไขที่บริษัทต่างประเทศจำต้องทำดังบัญญัติไว้ในพระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ. 2483 มาตรา 178

ห้างหุ้นส่วนจำเลยล้มละลาย บริษัทโกโช จำกัด (สาขากรุงเทพฯ) ยื่นคำร้องขอรับชำระหนี้ต่อเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์โดยอ้างว่า จำเลยเป็นหนี้บริษัทโกโช จำกัด แห่งประเทศญี่ปุ่น เนื่องในการผิดสัญญาสั่งสินค้าจากสำนักงานใหญ่ที่ประเทศญี่ปุ่น (การทำสัญญานั้นเริ่มติดต่อผ่านทางสาขา)

ศาลแพ่งมีคำสั่งเห็นชอบด้วยรายงานของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ให้ยกคำร้องขอรับชำระหนี้ เพราะเจ้าหนี้มิได้พิสูจน์ว่า เจ้าหนี้ในประเทศไทย ก็มีสิทธิขอรับชำระหนี้ได้ในศาลแห่งประเทศญี่ปุ่น เช่นเดียวกัน ตามพระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ. ๒๔๘๓ มาตรา ๑๗๘

ผู้ร้องอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

ผู้ร้องฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า การขอรับชำระหนี้ รายนี้เป็นหนี้ซึ่งผู้ล้มละลายได้กระทำโดยตรงกับบริษัทในประเทศญี่ปุ่น สำนักงานสาขาในกรุงเทพฯ ไม่ได้เกี่ยวข้องด้วยเลย จึงไม่ใช่เจ้าหนี้ที่จะขอรับชำระหนี้ได้ เจ้าหนี้ต่างประเทศซึ่งมีภูมิลำเนาอยู่นอกราชอาณาจักร ต้องปฏิบัติตามเงื่อนไขแห่งพระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ. ๒๔๘๓ มาตรา ๑๗๘

พิพากษายืน