คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1317/2480

ข้อบังคับว่าด้วยมรรยาททนายความ 2458 ม. 10 ทนายความยื่นคำร้องขอเลื่อนวันพิจารณาแล้วไม่รอฟังคำสั่ง ครั้นศาลไม่อนุญาตให้เลื่อน ทนายความจึงขาดนัดมิได้มาว่าความดังนี้ ถือว่าเป็นการผิดมรรยาททนายความ

ได้ความว่าจำเลยเป็นทนายความศาลตั้งให้จำเลยเป็นทนายความให้จำเลยในคดีเรื่องฆ่าคนตายเรื่องหนึ่ง ครั้นถึงวันฟัดจำเลยนำคำร้องขอเลื่อนไปยื่นต่อศาล แล้วไม่รอฟังคำสั่ง ครั้นศาลไม่อนุญาตให้เลื่อนจำเลยมีทราบจึงขาดนัด

กรรมการเนติบัณฑิตยสภาและ ศาลอุทธรณ์พิพากษาว่า จำเลยมีผิดตาม พรบ ทนายความ ๒๔๗๗ ม. ๑๒ ข้อ ๔ และข้อบังคับว่าด้วยมรรยาททนายความ พ.ศ. ๒๔๕๘ ข้อ ๑๐

ศาลฎีกาเห็นว่า เมื่อจำเลยยื่นคำร้องของเลื่อนวันนัดพิจารณาก้มีหน้าที่ต้องรอฟังคำสั่ง ถ้าศาลไม่อนุญาตให้เลื่อนก็เห็นได้ชัดว่าจำเลยทำผิดหน้าที่ เพราะถึงวันนัด พิจารณาทนายผู้ว่าความแทน จำเลยไม่มาว่าความ ย่อมเป็นเหตุให้เสียหายแก่การพิจารณาของศาลและลูกความจำเลย จึงเห็นชอบด้วยศาลอุทธรณ์ที่ว่าจำเลยมีความผิด ตาม กฎหมายที่อ้าง พิพากษาให้ยก ฎีกาจำเลย