คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1319/2495

ราษฎรเป็นโจทก์ฟ้องกันเองขแให้ลงโทษทางอาญาศาลไต่สวนมูลฟ้องแล้ว สั่งงดสืบพยานต่อไปแล้ว ยกฟ้งอโจทก์เสีย โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายกคำพิพากษาศาลชั้นต้นให้ศาลชั้นต้นดำเนินการไต่สวนมูลฟ้องต่อไป แล้วสั่งหรือพิพากษาใหม่นั้น จำเลยจะฎีกายังไม่ได้ เพราะเป็นเรื่องระหว่างศาลกับโจทก์ ส่วนจำเลยยังมิได้เข้ามามีฐานะเป็นคู่ความตาม ป.ม.วิ.อาญามาตรา 165 วรรค 3

โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยหมิ่นประมาทโจทก์ ขอให้ลงโทษตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๘๒, ๒๘๔, ๒๘๖

ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้อง สืบตัวโจทก์ไปได้ ๑ ปาก โจทก์จะขอสืบพยานนายอนันต์อีก ๑ ปาก แต่ศาลชั้นต้นเห็นว่าคดีพอวินิจฉัยได้แล้ว ให้งดสืบพยานแล้วยกฟ้องโจทก์เสีย

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษาคำพิพากษาศาลชั้นต้น ให้ศาลชั้นต้นดำเนินการไต่สวนมูลฟ้องต่อไปแล้วสั่งหรือพิพากษาใหม่

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ป.ม.วิ.อาญามาตรา ๑๖๕ วรรค ๓ ก่อนศาลประทับฟ้องมิให้ว่า จำเลยอยู่ในฐานะเช่นนั้น ฉะนั้นการที่ศาลอุทธรณ์ให้ศาลชั้นต้นดำเนินการไต่สวนมูลฟ้องต่อไปแล้วสั่งหรือพิพากษาใหม่จึงเป็นเรื่องระหว่างศาลกับโจทก์จำเลยไม่มีสิทธิฎีกา จึงพิพากษาให้ยกฎีกาจำเลย