คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1321/2480

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานไม่คืนใบอนุญาตตัดไม้ในเมื่อใบอนุญาตสิ้นอายุแล้วเมื่อโจทก์ไม่ส่งใบอนุญาตต่อ ศาลดังนี้ ศาลจะ วินิจฉัยมิได้ต้องยกฟ้อง

ได้ความว่า จ. จำเลยได้รับอนุญาตให้ตัดไม้สยาเหลือง เมื่อใบอนุญาตสิ้นอายุแล้วจำเลยได้นำใบอนุญาตมาคืนให้เจ้าพนักงานตามข้อความในหลังใบอนุญาตไม่โจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษ

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ พิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์ โดยถือว่าเมื่อโจทก์ไม่อ้างใบอนุญาตให้ศาลวินิจฉัย จึงไม่มีทางวินิจฉัยว่าจำเลยทำผิดหรือไม่

ศาลฎีกาตัดสินว่า กฎข้อบังคับรักษาป่า ข้อ ๑๕ ใช้คำกว้าง ๆ ใจความว่าผู้ใดทำผิดต่อใบอนุญาตหรือผิดต่อข้อความดัวมีแจ้งอยู่ในหลังใบอนุญาตต้องมีโทษตามข้อ ๑๖ ดังนี้ จะเห็นได้ว่าใบอนุญาตนั้น จำเป็นต้องให้ศาลดูรู้เห็นก่อนจึงจะวินิจฉัยได้ เพราะว่าข้อความในหลังใบอนุญาตนั้นมิได้ปรากฏใน พรบ และกฎข้อบังคับ ศาลจะรู้เองมิได้ จึงพิพากษายืนตาม