คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1329/2512

ก่อนเกิดเหตุคดีนี้ จำเลยเคยทำร้ายเฆี่ยนตีและจับผู้ตายโยนซึ่งอาจจะเนื่องจากเกลียดชัง เพราะผู้ตายเป็นบุตรเลี้ยง ดังนั้นการที่จำเลยกระทืบผู้ตายด้วยเท้าจนถึงไตซ้ายแตก มีอุจจาระไหลออกมาเปรอะเปื้อนตามร่างกายผู้ตาย แสดงว่าจำเลยใช้เท้ากระทืบอย่างหนักและรุนแรง จนเป็นผลให้ไตซ้ายแตกนั้น เมื่อประกอบกับการที่จำเลยพูดว่าเอาให้ตายแล้วย่อมเป็นการกระทำโดยมีเจตนาฆ่าผู้ตายตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยเป็นบิดาเลี้ยงของเด็กชายสดับ ฤทธิ์เนียมจำเลยใช้เท้าเหยียบกระทืบลงไปบนหลังของเด็กชายสดับ ด้วยเจตนาฆ่าเป็นเหตุให้ไตด้านซ้ายแตก เด็กชายสดับถึงแก่ความตาย ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288ให้จำคุก 20 ปี

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า จำเลยทำให้ผู้ตายถึงแก่ความตายโดยมิได้มีเจตนาฆ่า พิพากษาแก้เป็นลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 290ให้จำคุก 10 ปี

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงและสรุปเหตุผลว่า ก่อนเกิดเหตุจำเลยเคยทำร้ายเฆี่ยนตีและจับผู้ตายโยน อาจจะเนื่องจากเกลียดชังเพราะผู้ตายเป็นบุตรเลี้ยง การที่จำเลยกระทืบผู้ตายด้วยเท้าจนถึงไตซ้ายแตก มีอุจจาระไหลออกมาเปรอะเปื้อนตามร่างกายผู้ตายแสดงว่าจำเลยใช้เท้ากระทืบอย่างหนักรุนแรงจนเป็นผลให้ไตซ้ายแตกนั้น เมื่อประกอบกับการที่จำเลยพูดว่าเอาให้ตายแล้วแสดงว่าจำเลยมีเจตนาฆ่าผู้ตาย

พิพากษาแก้