คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 134/2497

โจทก์ฟ้องว่า โจทก์ซื้อที่พิพาทจากจำเลย บัดนี้จำเลยกลับเอาที่พิพาทไปขายคนอื่นจึงขอให้ทำลายนิติกรรมซื้อขายนั้นเสีย แต่นำสืบว่าโจทก์ช่วยออกเงินให้จำเลยซื้อที่ดินมาจากลูกสะใภ้ แล้วจำเลยแบ่งที่พิพาทให้โจทก์ครอบครอง เช่นนี้ เป็นเรื่องนำสืบไม่ตรงกับประเด็นในฟ้อง โจทก์จึงไม่ควรชนะคดี

โจทก์ฟ้องว่า โจทก์ซื้อนาพิพาทเนื้อที่ ๓ ไร่ ๑ งาน ๖๙ วา ไว้จากจำเลย ครอบครองเป็นเจ้าของตลอดมา บัดนี้จำเลยเอานาพิพาทไปขาย จึงขอให้เพิกถอนนิติกรรมซื้อขาย

จำเลยต่อสู้ว่า นาพิพาทเป็นของจำเลยโดยเป็นส่วนหนึ่งของนาทั้งแปลงจำนวน ๗ ไร่ ๒ งาน ๒๔ วา ฯลฯ

ศาลชั้นต้นฟังว่า จำเลยเอานาของโจทก์ไปขาย พิพากษาให้โจทก์ชนะคดี

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า โจทก์ฟ้องว่าซื้อที่พิพาทจากจำเลย แต่นำสืบว่า โจทก์ช่วยออกเงินบางส่วนให้จำเลยซื้อที่จากนางเลี่ยม แล้วจำเลยแบ่งที่พิพาทให้โจทก์ครอบครอง เช่นนี้ ศาลฎีกาเห็นว่าโจทก์นำสืบไม่ตรองกับประเด็นในฟ้อง โจทก์จึงไม่ควรชนะคดี

จึงพิพากษายืน