คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1365/2492

ผู้ตายไปทวงเงินจำเลย จำเลยว่ายังไม่มี ผู้ตายก็ลงเรือนไปแล้วเรียกให้จำเลยลงไปด้วย จำเลยก็ลงไปตามที่ผู้ตายเรียก และได้เกิดการทำร้ายขึ้น โดยผู้ตายได้ใช้ไม้ตีจำเลย 2 ทีก่อน จนไม้หักแล้วยังหยิบไม้อีกอันหนึ่งจะตีซ้ำเติมอีก จำเลยจึงแทงไปแต่เพียงทีเดียวผู้ตายถึงแก่ความตาย ดังนี้ การกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันไม่เกินสมควรแก่เหตุ

ความว่า ผู้ตายไปทวงเงินจำเลย ๆ ว่ายังไม่มีผู้ตายก็ลงเรือนไปแล้วเรียกจำเลยให้ลงไปด้วย จำเลยก็ลงไปตามที่ผู้ตายเรียก และเกิดการทำร้าย ผู้ตายถูกทำร้ายถึงตายโจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษฐานฆ่าคนตายโดยเจตนา จำเลยต่อสู้ว่า ทำโดยป้องกันตัว ศาลชั้นต้นพิพากษา จำคุก 7 ปีตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 251

ศาลอุทธรณ์เห็นว่าเป็นการป้องกันพอสมควรแก่เหตุ พิพากษายกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ข้อเท็จจริงปรากฏชัดว่า ผู้ตายเป็นผู้ก่อเหตุขึ้นก่อน โดยใช้ไม้ตีจำเลย 2 ทีจนไม้หัก แล้วยังหยิบไม้อีกอันหนึ่งจะตีซ้ำเติมอีก จำเลยจึงแทงไปแต่เพียงทีเดียว เห็นว่าการกระทำของจำเลยตามที่ปรากฏเป็นการป้องกันไม่เกินสมควรแก่เหตุ

พิพากษายืน