คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1368/2482

ฟ้องว่าจำเลยยืมสร้อยไปวันหนึ่งวันใดในระหว่าง 14 วันติดต่อกัน แล้วว่าจำเลยยักยอกไปนั้นไม่เป็นฟ้องเคลือบคลุม.

อ้างฎีกาที่ 127/2477

โจทก์ฟ้องว่าระหว่างวันที่ ๓ ถึงวันที่ ๑๖ มิถุนายน ๒๔๘๒ จำเลยยืมสร้อยคอผู้เสียหากผู้เสียหายมอบให้จำเลยไป แล้วจำเลยบังอาจเจตนาทุจจริตเบียดบังเอาสร้อยนั้นไว้เป็นประโยชน์ของจำเลยเสีย ผู้เสียหายทราบการทุจจริตเมื่อวันที่ ๘ สิงหาคม ๒๔๘๒ และร้องทุกข์ โจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษ

ศาลชั้นต้นเห็นว่า เป็นฟ้องเคลือบคลุมเพราะโจทก์อ้างวันไว้ ๑๔ วัน ทั้งจำเลยยักยอกไปเมื่อไรก็ไม่ปรากฏ จึงพิพากษายกฟ้องโจทก์เสีย

ศาลอุทธรณ์เห็นว่า ฟ้องโจทก์มีข้อความครบถ้วนตามประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.๑๔๘(๕) แล้ว จึงพิพากษากลับคำพิพากษาศาลชั้นต้นให้รับฟ้องไว้พิจารณา

จำเลยฎีกา ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วยศาลอุทธรณ์ว่า ฟ้องของโจทก์ชอบด้วยประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.๑๕๘(๕) แล้ว จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์.