คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1372/2499

ได้ความแต่เพียงว่าจำเลยใช้ปืนยิงผู้เสียหาย แต่ไม่ได้ปืนมาเป็นของกลาง และได้ความจากพยานแต่เพียงว่าเป็นปืนแก๊ปทำเอง ลำกล้องยาวราว 1 คืบปากกระบอกขนาดนิ้วก้อยรอดได้ ปืนนั้นจะร้ายแรงพอจะทำให้ผู้ถูกยิงตายหรือไม่ ไม่ปรากฏชัด คงปรากฏแต่ว่ากระสุนไปถูกพื้นถนนเลยตัวผู้เสียหายที่วิ่งหนีไปราว 1 ศอก ดินถนนกระจายขึ้น ประกอบจำเลยยิงเมื่อผู้เสียหายไปห่างถึง 15 วาแล้วดังนี้ยังไม่พอฟังว่ามีความผิดฐานพยายามฆ่าคนตาย มีผิดเพียงฐานพยายามทำร้ายร่างกายบาดเจ็บสาหัสตามมาตรา 256,60

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยใช้ปืนยิงนายมาโดยเจตนาแต่มีเหตุอันสุดวิสัยมาขัดขวางเสียโดยกระสุนปืนที่จำเลยยิงไปนั้นไม่ถูกร่างกายนายมา

จำเลยปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามกฎหมายอาญา มาตรา 256, 60 ให้จำคุก 1 ปี 4 เดือน

โจทก์จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ไม่เชื่อตามคำพยานโจทก์พิพากษากลับให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเชื่อว่าจำเลยใช้ปืนยิง ผู้เสียหายจริงแต่คดีนี้ไม่ได้ปืนมาเป็นของกลาง ได้ความตามคำพยานโจทก์ว่าเป็นปืนแก๊ปทำเองลำกล้องยาวราว 1 คืบปากกระบอกขนาดนิ้วก้อยสอดได้ ปืนนี้จะร้ายแรงพอจะทำให้ผู้ถูกยิงตายหรือไม่ไม่ปรากฏชัด คงปรากฏตามคำพยานโจทก์แต่ว่าจำเลยยิงผู้เสียหาย กระสุนไปถูกพื้นถนนเลยตัวผู้เสียหายที่วิ่งหนีไปราว 1 ศอกดินถนนกระจายขึ้น ประกอบกับจำเลยยิงเมื่อผู้เสียหายไปห่างถึง 15 วา จึงยังไม่พอให้ฟังว่าจำเลยมีความผิดฐานพยายามฆ่าคน

พิพากษากลับบังคับคดีลงโทษจำเลยไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น