คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1375/2510

เจ้าพนักงานบังคับคดีได้ยึดทรัพย์ของจำเลย และได้ประกาศการยึดและวันขายทอดตลาดให้จำเลยทราบตามกฎหมายแล้ว จำเลยจะอ้างเหตุแต่เพียงว่าไปอยู่ต่างจังหวัดไม่ทราบการยึดทรัพย์และขายทอดตลาดนั้น ไม่ชอบ

การขายทอดตลาดได้กระทำโดยทีบุคคลภายนอกเข้าสู้ราคาเป็นการชอบด้วยกฎหมาย เจ้าพนักงานบังคับคดีเห็นว่าราคาพอสมควรจึงได้ตกลงขายไป การขายทอดตลาดได้เสร็จสิ้นไปแล้วโดยไม่ปรากฏว่าเป็นไปโดยไม่สุจริตแต่ประการใด จำเลยจะมารื้อฟื้นขอให้ยกเลิกการขายทอดตลาดที่ขายไปแล้วมาขายทอดตลาดใหม่ โดยอ้างว่าขายได้ราคาต่ำไปนั้น หาได้ไม่

เมื่อมิใช่ข้อที่ได้ยกขึ้นว่ากันแล้วในศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ จะยกขึ้นกล่าวอ้างในชั้นฎีกาหาได้ไม่ ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 249

จำเลยทำยอมใช้เงิน ๑๒,๐๐๐ บาทให้โจทก์ แล้วไม่ใช้ โจทก์จึงนำเจ้าพนักงานบังคับคดียึดที่ของจำเลย เจ้าพนักงานบังคับคดีแจ้งการยึดให้จำเลยทราบไม่ได้ เพราะจำเลยอพยพไม่ทราบที่อยู่ โจทก์ขอให้แจ้งการยึดให้จำเลยทราบทางหนังสือพิมพ์ ศาลชั้นต้นได้ประกาศแจ้งการยึดและกำหนดขายทอดตลาดให้จำเลยทราบทางหนังสือพิมพ์และปิดประกาศในที่ชุมชนและที่ปิดประกาศของผู้ใหญ่บ้าน กำนัน ที่ว่าการอำเภอ และที่ศาล ตามระเบียบถึงกำหนดนัดขายทอดตลาด จำเลยไม่มาศาล โจทก์ให้ราคาสูงสุด เจ้าพนักงานบังคับคดีจึงทำสัญญาขายให้โจทก์

จำเลยยื่นคำร้องว่าไม่ทราบการยึดทรัพย์และขายทอดตลาด เพราะจำเลยไปอยู่เสียที่อื่น ขอให้ศาลสั่งขายทอดตลาดใหม่

ศาลชั้นต้นสั่งว่า ไม่มีเหตุตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๒๙๖ และการขายทอดตลาดเสร็จสิ้นไปแล้ว ไม่อาจจัดการขายซ้ำอีกได้

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า เจ้าพนักงานบังคับคดีได้ยึดทรัพย์ของจำเลย และได้ประกาศการยึดและวันขายทอดตลาดให้จำเลยทราบตามกฎหมายแล้ว จำเลยจะอ้างเหตุแต่เพียงว่าไปอยู่ต่างจังหวัดไม่ทราบการยึดทรัพย์และขายทอดตลาดนั้น ไม่ชอบ การขายทอดตลาดได้กระทำโดยมีบุคคลภายนอกเข้าสู้ราคาเป็นการชอบด้วยกฎหมาย เจ้าพนักงานบังคับคดีเห็นว่าราคาพอสมควรจึงได้ตกลงขายไป การขายทอดตลาดได้เสร็จสิ้นไปแล้วโดยไม่ปรากฏว่าเป็นไปโดยไม่สุจริตแต่ประการใด จำเลยจะมารื้อฟื้นขอให้ยกเลิกการขายทอดตลาดที่ขายไปแล้วมาขายทอดตลาดใหม่ โดยอ้างว่าขายได้ราคาต่ำไปนั้น หาได้ไม่

ที่จำเลยฎีกาว่าโจทก์นำพรรคพวกมาประมูลสู้ราคา มิใช่ข้อที่ได้ยกขึ้นว่ากันแล้วในศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ จำเลยจะยกความข้อนี้ขึ้นกล่าวอ้างในชั้นฎีกาหาได้ไม่ ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๒๔๙

พิพากษายืน ยกฎีกาจำเลย.