คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 138/2474

อย่างไรเรียกว่าหลอกลวงกู้หนี้โดยมีหนังสือกัน แล้วมอบฎีกาเบิกเงินงวดให้เจ้าหนี้ไปรับเอาเป็นการใช้หนี้ แต่เซ็นชื่อในฎีกาตัวอักษรผิดไป เจ้าพนักงานขัดข้องไม่จ่ายเงินให้ดังนี้ ลูกหนี้ยังไม่มีผิดฐานฉ้อโกง ปัญหากฎหมาย ข้อความที่พึ่งยกขึ้นว่ากล่าวในชั้นศาลสูงฟังไม่ได้

จำเลยกู้เงินโจทก์ไป ๒๐ บาทแล้วมอบฎีกาเบิกเงินงวดปีของจำเลยเป็นเงิน ๒๔ บาทให้โจทก์ไปรับที่พระคลังข้างที่ ในฎีกาจำเลยเซ็นพระนามว่า "หม่อมเจ้าวิจิตร์จรัสวงษ์" พระคลังข้างที่ขัดข้องว่า ต้องเขียนว่า "หม่อมเจ้าวิจิตร์จำรัสวงษ์" โจทก์ก็มิได้แจ้งให้จำเลยแก้ การขัดข้องอย่างใด กลับนำคดีมาฟ้องหาว่าฉ้กโกวดังนี้

พาลโปริสภานุลศา,อุทธรณ์ตัดสินยกฟ้องโดยไม่ต้องไต่สวนคดี

โจทก์ฎีกาข้อกฎหมาย

ศาลฎีกาเห็นว่า คดีนี้เป็นเรื่องกู้หนี้ที่มีหนังสือต่อกัน แม้จะมีเหตุขัดข้องในเรื่องตัวอักษรลายมือที่เซ็นเป็นเหตุให้โจทก์เบิกเงินไม่ได้ตามที่ตกลงกันที่มีโจทก์ยังมีอำนาจฟ้องเรียกหนี้ทางแพ่งได้ ข้อที่โจทก์ว่า จำเลยรับรองว่าจะจัดการแก้ให้โจทก์ได้รับเงินนั้น โจทก์พึ่งกล่าวขึ้นในขั้นฎีกา ฟังไม่ได้ จึงตัดสินยืนตามศาลล่าง