คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 138/2475

ใบตรอกบริษัทขุดคลองคูนาสยามไม่ใช่หนังสือสำคัญสำหรับที่ดินการสลักหลังใบตรอกจะถือว่าเป็นการโอนกรรมสิทธิหรือมอลที่ดินโดยปริยายไม่ได้ มฤดก อายุความ ฟ้องขับไล่ผู้รับมฤดกเกิน 1 ปี

ที่ดินรายพิพาทนี้เดิมโต๊ะหะยีสะมะบิดาจำเลยได้ตรอกไว้ต่อบริษัทขุดคลองแล้วเอามาจำนองไว้กับภรรยาโจทก์ภายหลังโต๊ะหะยีสะมะทำยอมต่อศาลว่าจะนำต้นเงินแลดอกเบี้ยมาใช้ให้ ถ้าไม่ใช้ให้ที่หลุดเป็นสิทธิ ปรากฎว่าโต๊ะหะยีสะมะไม่ได้นำเงินมาชำระ ศาลจึงสั่งให้สลักหลังใบตรอกลงชื่อโจทก์ และไม่ปรากฏว่าโจทก์ได้เข้าปกครองหรือทำอะไรอีกต่อไปเลย โต๊ะหะยีสะมะคงปกครองทำตลอดมาจนตายมาเกิน ๑ ปี แล้ว โจทก์จึงมาฟ้องขับไล่จำเลยบุตร์โต๊ะหะยีสะมะผู้รับมฤดก ซึ่งปกครองที่รายพิพาทนั้นอยู่

ศาลฎีกาเห็นว่าโจทก์ยังไม่มีกรรมสิทธิในที่รายนี้ เพราะตั้งแต่ทำยอมต่อศาลแล้วโจทก์ไม่ได้ขอให้บังคับจำเลยมอบหมายที่ดินอย่างใด ทั้งโจทก์ก็ดี ไม่ได้เข้าปกครองด้วย การสลักหลังใบตรอกจะถือว่าเป็นการมองที่ดินโดยปริยายไม่ได้ เพราะใบตรอกไม่ใช่หนังสือสำคัญสำหรับที่ดิน จึงตัดสินยกฟ้องโจทก์