คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1381/2500

จำเลยสามคนไล่ทำร้ายบุคคลสองคน บุคคลทั้งสองนั้นวิ่งหนีไปที่เรือนผู้เสียหาย ผู้เสียหายช่วยป้องกันคนทั้งสองโดยสอดมือออกมาจะขัดประตูเรือน จำเลยคนหนึ่งใช้ดาบฟันมือผู้เสียหายจนนิ้วขาด ดั่งนี้ เป็นเรื่องนอกความมุ่งหมายหรือเจตนาของจำเลยอีก 2 คนคดีจึงไม่พอฟังว่าจำเลยอีก 2 คนนั้นสมคบในการทำร้ายร่างกายผู้เสียหายด้วย.

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยสมคบกันทำร้ายร่างกายนายชื่นผู้เสียหายถึงสาหัส ศาลชั้นต้นฟังว่า นายผัน นายผวน นายคนึงจำเลยสมคบกันทำผิดตามฟ้อง พิพากษาลงโทษ

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่า การที่นายผันทำร้ายนายชื่นนั้นอยู่นอกเหนือความรู้หรือเจตนาของนายผวน นายคนึง จำเลย พิพากษาแก้ให้ยกฟ้องสำหรับนายผวน นายคนึง

โจทย์ฏีกา

ศาลฏีกาเห็นว่า จำเลยทั้งสามไล่ทำร้ายนายเฉี้ยง นายเอี๋ยน นายเฉี้ยง นายเอี๋ยน วิ่งหนีไปที่เรือนนายชื่น นายชื่นช่วยป้องกันโดยสอดมือออกมาจะขัดประตูเรือน นายผันจำเลยใช้ดาบฟันมือนายชื่นจนนิ้วขาด ดั่งนี้ เป็นเรื่องนอกความมุ่งหมายหรือเจตนาของนายผวน นายคนึง คดีไม่พอฟังว่า นายผวน นายคนึงสมคบกับนายผันในการทำร้ายร่างกายนายชื่น จึงพิพากษายืน.