คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1397/2482

ลอบเอาลูกกุญแจซึ่งเจ้าทรัพย์เก็บซ่อนไว้มาไขตู้ลักทรัพย์ไป มีความผิดตามมาตรา 293(4)

ข้อเท็จจริงได้ความว่า จำเลยลอบเอาลูกกุญแจของนายเหมเจ้าทรัพย์มาจากที่เก็บซ่อน แล้วใช้ลูกกุญแจนั้นไขตู้ลักเงินของนายเหมไป

ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยตามมาตรา ๒๘๘

โจทก์อุทธรณ์ศาลอุทธรณ์เห็นว่าจำเลยลอบเอาลูกกุญแจมาจากที่เจ้าทรัพย์เก็บซ่อนไว้โดยการกระทำอันทุจจริต ถือได้ว่ามีไว้โดยผิดกฎหมาย จึงพิพากษาแก้คำพิพากษาศาลชั้นต้นว่าจำเลยมีความผิดตามมาตรา ๒๙๓ ข้อ ๔

จำเลยฎีกา ศาลฎีกาพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์