คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1400/2495

ในชั้นบังคับคดีมีผู้ร้องหลายรายร้องขอให้ปล่อยทรัพย์ที่โจทก์นำยึดเมื่อศาลชั้นต้นสั่งปล่อยทรัพย์แล้วโจทก์มิได้อุทธรณ์ การปล่อยทรัพย์ในชั้นบังคับคดีก็ย่อมเสร็จสิ้นไป ผู้ร้องด้วยกันจะอุทธรณ์ขอให้ศาลอุทธรณ์ชี้ขาดข้อโต้แย้งระหว่างผู้ร้องด้วยกันและจำเลยว่าฝ่ายใดจะมีกรรมสิทธิในทรัพย์สินนั้นอีกนั้น ไม่มีประเด็นที่ศาลอุทธรณ์จะวินิจฉัยให้ ควรจะต้องไปว่ากล่าวกันอีกเรื่องหนึ่งต่างหาก

คดีนี้ โจทก์นำยึดตึกหลังหนึ่ง เพื่อขายทอดตลาดใช้หนี้ของจำเลยผู้แพ้คดีโจทก์ มีผู้ร้องคัดค้าน ๔ คน

ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้ว ฟังว่าทรัพย์ที่โจทก์นำยึดเป็นมรดกของผู้ตาย นายเต้งจ๋ายและนางเผ็กสี ผู้ร้องเป็นผู้ปกครองทรัพย์ที่ยึดถือไว้ จึงสั่งให้ปล่อยการยึด ยกคำร้องของนางบุญทรง นางกิมโห้และนางกุ่ยเสีย

จำเลยและนางบุญทรงผู้ร้อง อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

นางบุญทรง และจำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า คดีนี้เป็นเรื่องชั้นบังคับคดี ซึ่งมีผู้ร้องหลายราย ขอให้ปล่อยทรัพย์ที่โจทก์ยึด เมื่อศาลชั้นต้นสั่งปล่อยทรัพย์แล้ว โจทก์มิได้อุทธรณ์การปล่อยทรัพย์ในชั้นบังคับคดีย่อมเสร็จไปแล้ว ไม่มีประเด็นที่ศาลอุทธรณ์จักต้องวินิจฉัยชี้ขาดข้อโต้แย้งระหว่างผู้ร้องด้วยกัน และจำเลยว่าฝ่ายใดจะมีกรรมสิทธิในทรัพย์นั้นอีก ควรจะให้ไปว่ากล่าวอีกเรื่องหนึ่งต่างหาก

จึงพิพากษาแก้คำพิพากษาศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์เป็นว่า ให้ปล่อยการยึดทรัพย์รายนี้ ส่วนคำร้องของผู้ร้องทุกคนในข้อที่ขอให้วินิจฉัยสิทธิในการรับมรดกนั้น ให้ยกเสีย ให้ยกฎีกานางบุญทรงและฎีกาของนางเล็กจำเลย แต่ไม่ตัดสิทธิของนางเล็กจำเลยและผู้ร้องในคดีนี้ที่จะไปฟ้องร้องกันใหม่ในเรื่องมรดก