คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1409/2496

ถูกทำร้ายปรากฎตามใบชัณสูตรบาดแผลว่ารักษา 22 วัน สมองได้รับการกระเทือน นายแพทย์มาเบิกความรับรองและปรากฎว่า ผู้เสียหายถูกทำร้ายแล้วปวดมึนศีร์ษะ ชั้นแรกไปทำแผลที่โรงพยาบาลได้ 6-7 วัน อาการไม่ดีขึ้น แพทย์เลยเอาตัวไว้โรงพยาบาลรักษาอยู่โรงพยาบาล อีก 17 วัน จึงกลับบ้าน ผู้เสียหายมีอาชีพขับรถยนต์ประจำทาง เกิดเหตุแล้ว 2 เดือนจึงทำงานได้ แต่ขับรถไม่ได้เพราะเกิดมีความกลัว ทางบริษัทจึงให้เป็นนายตรวจ ดังนี้ วินิจฉัยว่าเป็นบาดแผลบาดเจ็บถึงสาหัส

โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยทำร้ายร่างกายผู้เสียหาย มีบาดเจ็บสาหัส ขอให้ลงโทษ

จำเลยปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นฟังว่า จำเลยทำร้ายนางสารภีไม่ถึงบาดเจ็บ ส่วนที่หาว่า ทำร้ายนายจำลองฟังไม่ได้ จึงพิพากษาว่าจำเลยผิดตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๓๓๘(๓) ปรับ ๘๐ บาท ข้อหาอื่นให้ยก

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่า จำเลยทำร้ายร่างกายนายจำลอง บาดเจ็บสาหัสด้วย จึงพิพากษาว่าจำเลยผิดตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๕๖ ให้จำคุกจำเลย ๒ ปี

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงตามศาลอุทธรณ์สำหรับบาดแผลที่นายจำลองถูกจำเลยกับพวกทำร้ายปรากฎตามใบชัณสูตรว่า รักษา ๒๒ วัน สมองได้รับการกระเทือน โจทก์มีนายแพทย์เสริมประกอบรับรองใบชัณสูตรนี้ และตามคำนายจำลองว่าถูกทำร้ายแล้วปวดมึนศีร์ษะ ชั้นแรกไปทำแผนที่โรงพยาบาลได้ ๖-๗ วันอาการไม่ดีขึ้น แพทย์เลยเอาตัวไว้โรงพยาบาลรักษาอยู่โรงพยาบาลอีก ๑๗ วัน จึงกลับบ้าน นายจำลองมีอาชีพขับรถยนต์ประจำทาง เกิดเหตุแล้ว ๒ เดือนจึงทำงานได้ แต่ขับรถไม่ได้ เพราะเกิดมีความกลัว ทางบริษัทจึงให้เป็นนายตรวจ ตามข้อเท็จจริงดังกล่าวฟังได้ว่าบาดแผลถึงสาหัส จึงพิพากษายืน