คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 143/2473

จำเลยฟันผู้ร้ายที่เข้ามาลักทรัพย์ในสวนผู้ร้ายหนีไปแล้วจำเลยยังไล่ตามฟันซ้ำอีกจนมีบาดแผลสาหัส 18 แห่งถึงแก่ความตายดังนี้ จำเลยมีผิดตาม ม.249 อำนาจศาลที่จะลดโทษจำเลยให้เบาลงได้

ส.เข้าไปลักตัดพลูในสวนจำเลย ๆ ใช้มีดฟัน ส.หนีเข้าไปในบ้าน ม.ซึ่งอยู่ข้างเคียง จำเลยยังไล่ฟันซ้ำอีก รวมบาดแผลที่ ส. ถูกทำร้ายเปนบาดแผลสาหัสประมาณ ๑๘ แห่ง ส.ถึงแก่ความตายโดยพิษบาดแผลนั้น

ศาลเดิมตัดสินให้จำคุกจำเลย ๒๐ ปีตาม ม.๒๔๙- ๕๓

ศาลฎีกาเห็นว่า ทีศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่าจำเลยกระทำโดยจำเปนเพื่อป้องกันทรัพย์ แต่เกินสมควรแก่เหตุนั้น ยังไม่ขอบ เพราะเหตุว่าเมื่อ ส.หนีไปแล้ว จำเลยยังฟันซ้ำอีกหลายที จน ส.ล้มลงก็ยังฟันอีกเช่นนี้ ความผิดของจำเลยต้องด้วยบทฐานฆ่าคนตายโดยเจตนา จึงตัดสินกลับศาลอุทธรณ์บังคับคดีลงโทษจำเลยตามศาลเดิม แต่ให้ลดโทษลงเหลือ ๑๕ ปี