คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1432/2494

จำเลยเป็นผู้ก่อเหตุท้าทายเขาวิวาท และจำเลยเป็นผู้ลงมือทำร้ายเขาก่อนโดยเขายังมิได้ทำร้ายจำเลยแต่ประการใด จำเลยย่อมเลือกทำร้ายได้ก่อนและจำเลยได้ใช้มีดแทงเขาถูกที่ใต้ราวนมซ้าย อันเป็นอวัยวะส่วนสำคัญเป็นบาดแผลนั้นในเวลากระชั้นชิดกันนั้น ย่อมแสดงให้เห็นว่าจำเลยอาจเห็นผลแห่งการกระทำของตนว่าจะเป็นเหตุให้เขาถึงตายได้ จำเลยย่อมมีความผิดฐานฆ่าคนตายโดยเจตนาตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 249

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานฆ่านายเที่ยง สุลเกตุตายโดยเจตนา ตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๔๙

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยผิดฐานฆ่าคนตายโดยเจตนาตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๔๙ ให้จำคุกจำเลย ๑๕ ปี

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่า จำเลยผิดฐานฆ่าคนโดยไม่เจตนาตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๕๑

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า เหตุเกิดจากจำเลยเป็นผู้ก่อ มาท้าทายชวนนายเที่ยงผู้ตายวิวาท และจำเลยเป็นผู้ลงมือทำร้ายผู้ตายก่อนโดยที่ผู้ตายยังมิได้ทำร้ายจำเลยแต่ประการใด จำเลยย่อมเลือกทำร้ายได้ และได้แทงนายเที่ยงที่ใต้ราวนมซ้ายอันเป็นอวัยวะส่วนสำคัญ เป็นบาดแผลฉกรรจ์ลึกทลุภายใน นายเที่ยงได้ขาดใจตายเพราะพิษบาดแผลที่ถูกทำร้ายในเวลากระชั้นชิดกันนั้น จำเลยอาจเห็นผลแห่งการกระทำของตนว่าจะเป็นเหตุให้ผู้ถูกกระทำร้ายถึงตายได้ จำเลยจึงต้องมีความผิดฐานฆ่าคนตายโดยเจตนาตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา๒๔๙

จึงพิพากษาแก้คำพิพากษาศาลอุทธรณ์ โดยให้บังคับคดีลงโทษจำเลยตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น