คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1433/2492

ที่พิพาทเป็นที่นามือเปล่าและอยู่ในความครอบครองของฝ่ายจำเลย ซึ่งอ้างว่าได้มาโดยการสละกรรมสิทธิต่อเนื่องจากที่ได้รับซื้อฝากไว้เมื่อโจทก์อ้างว่าได้กู้เงินจำเลยไป และให้ที่ไว้ทำกินต่างดอกเบี้ยไม่ใช่การซื้อฝาก ดังนี้ เป็นหน้าที่โจทก์ต้องนำสืบก่อน.

โจทก์ฟ้องว่าสามีโจทก์กู้เงินจำเลยแล้วมอบที่ให้ทำกินต่างดอกเบี้ย ต่อมาสามีโจทก์ตาย จึงขอไปชำระเงินกู้จำเลยไม่ยอม จึงขอให้ศาลบังคับให้จำเลยรับเงินและคืนนา จำเลยต่อสู้ว่า สามีโจทก์ขายฝากโดยกำหนดไถ่ถอนคืนใน ๑๕ วัน ครบกำหนดไม่มีเงินไถ่ ได้ยอมยกนาให้ จำเลยได้ครอบครองมาโดยสงบและเปิดเผยได้ ๓ ปี ๘ เดือน โจทก์จำเลยไม่สืบพะยาน ศาลชั้นต้นฟังว่าคดีขาดอายุความพิพากษายกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ที่พิพาทเป็นที่นามือเปล่า ไม่มีหนังสือสำคัญ และอยู่ในความครอบครองของฝ่ายจำเลย ซึ่งอ้างว่าได้มาโดยสละกรรมสิทธิต่อเนื่องจากที่ได้รับซื้อฝาก เมื่อโจทก์อ้างว่าได้กู้เงินจำเลยไปและให้ที่ไว้ทำต่างดอกเบี้ย เป็นหน้าที่ของโจทก์ต้องนำสืบก่อน เมื่อโจทก์ไม่สืบ ก็ไม่มีทางชนะคดี.

พิพากษายืน.