คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1433/2493

โจทก์ฟ้องตั้งทุนทรัพย์เรียกร้องมา 1199 บาทเศษ ทรัพย์ตามบัญชีท้ายฟ้องทั้งหมดมี 10 รายการ เฉพาะที่นามีราคารายการละ 100 บาท ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ศาลชั้นต้นเฉพาะนา 1 แปลงเท่านั้น จึงถือว่าเป็นการแก้น้อย ฎีกา+ข้อเท็จจริงไม่ได้

โจทก์ฟ้องขอแบ่งมรดกบิดามารดาจากจำเลย

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า ที่ดินและบ้านพิพาทหมาย ๑๑ เป็นของโจทก์แต่ผู้เดียวโดยบิดายกให้ให้ยกฟ้องข้อกล่าวหาอื่นนอกจากนั้น

ศาลอุธรณ์เห็นว่าเฉพาะที่นา ๕ กะบิ้งที่ศาลหมายเลข ๑ นั้น เชื่อว่าบิดาโจทก์ยกให้โจทก์พร้อมกับที่ดินบ้านหมายเลข ๑๑ จึงพิพากษาแก้คำพิพากษาศาลชั้นต้นว่าเฉพาะที่ดินนาหมายเลข ๑ ติดกับที่บ้านหมาย ๑๑ เป็นของโจทก์ นอกนั้นคงพิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าคดีนี้โจทก์ตั้งทุนทรัพย์ที่เรียกร้องมา ๑๑๙๙ บาทเศษ ทรัพย์ตามบัญชีท้ายฟ้องทั้งหมดมี ๑๐ รายการและเฉพาะที่นามีราคารายการละ ๑๐๐ บาทเศษ ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เฉพาะที่นา ๑ แปลงเท่านั้น จึงถือว่าเป็นการแก้น้อย ต้องห้ามมิให้ฎีกาในข้อเท็จจริง

ส่วนข้อที่หาว่าศาลอุทธรณ์วินิจฉัยนอกประเด็นนั้นได้พิจารณาแล้วเห็นว่าฟังไม่ขึ้น จึงพิพากษายืน