คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1434/2492

จำเลยขนน้ำสุรา 16 ขวดมีน้ำสุรา 10 ลิตรไปจากเขตท้องที่จังหวัดพระนคร มายังตำบลบางปลาสร้อย อำเภอเมืองจังหวัดชลบุรี ขณะกล่าวหามีกฎกระทรวงการคลังลงวันที่ 17 กรกฎาคม 2487 ห้ามขนสุราโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเขตท้องที่ที่ระบุไว้ท้ายกฎ แต่ไม่มีระบุถึงจังหวัดพระนคร จำเลยจึงยังไม่มีผิดตามกฎนี้ ต่อมาเมื่อวันที่14 กันยายน 2491 อันเป็นวันหลังจากที่กล่าวหาว่าจำเลยกระทำผิด ได้มีกฎกระทรวงการคลังยกเลิกกฎกระทรวงการคลังซึ่งออกมาแล้วทุกฉบับ และระบุห้ามขนสุราจากท้องที่ตามที่ระบุไว้ท้ายกฎอันมีจังหวัดพระนครอยู่ด้วย ต่อมาวันที่ 12 ตุลาคม 2491 จึงได้มีกฎกระทรวงการคลังให้ถือเขตจังหวัดแต่ละจังหวัดตาม พ.ร.บ.ปกครองท้องที่ เป็นเขตซึ่งอยู่ในอำนาจและหน้าที่ของเจ้าพนักงานผู้ทำการเก็บภาษีสุรา ซึ่งกฎกระทรวงการคลังที่ออกภายหลังวันที่กล่าวหาว่าจำเลยกระทำผิดในคดีนี้ จะใช้บังคับแก่การกระทำของจำเลยในคดีนี้ไม่ได้ จำเลยจึงไม่มีผิด

โจทก์ฟ้องว่า เมื่อวันที่ 24 กุมภาพันธ์ 2491 จำเลยขนน้ำสุรา 16 ขวด มีน้ำสุรา 10 ลิตรไปจากเขตท้องที่จังหวัดพระนครมายังตำบลบางปลาสร้อย อำเภอเมืองชลบุรี โดยไม่ได้ขอ และไม่ได้รับอนุญาตขอให้ลงโทษ จำเลยให้การรับสารภาพ ศาลชั้นต้นปรับจำเลย 15 บาท ตามฟ้อง คืนของกลาง 15 ขวดให้จำเลย นอกนั้นริบ

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้ยกฟ้องคืนสุราของกลางให้จำเลย

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ในขณะกล่าวหาจำเลยกระทำผิด มีกฎกระทรวงการคลัง ออกตามความในมาตรา 16 แห่ง พระราชบัญญัติภาษีชั้นในแก้ไขเพิ่มเติม 2476 ลงวันที่ 17 กรกฎาคม 2487 ไม่ได้ห้ามการขนย้ายสุราออกจากจังหวัดพระนครไปยังต่างจังหวัดตามที่ระบุไว้ในใบแนบท้ายกฎกระทรวงนั้น จำเลยจึงยังไม่มีผิดตามฟ้องต่อมาวันที่ 14 กันยายน 2491 จึงได้มีกฎกระทรวงการคลังออกตามความในมาตรา 16แห่งพระราชบัญญัติภาษีชั้นใน ฯลฯ ให้ยกเลิกกฎกระทรวงการคลังซึ่งออกมาแล้วทุกฉบับ และห้ามมิให้ผู้ใดขนน้ำสุราไปจากเขตท้องที่ตามใบแนบท้ายกฎนี้ ซึ่งระบุจังหวัดพระนครและจังหวัดธนบุรีอยู่ในเขตท้องที่ตามใบแนบนั้นไว้ด้วย ต่อมาวันที่ 12 ตุลาคม 2491 จึงมีกฎกระทรวงการคลังให้ถือเขตจังหวัดแต่ละจังหวัดตามพระราชบัญญัติปกครองท้องที่ ซึ่งเป็นเขตอยู่ในอำนาจและหน้าที่ของเจ้าพนักงานผู้ทำการเก็บภาษีสุรา ศาลฎีกาเห็นว่ากฎกระทรวงฉบับหลัง จะใช้บังคับแก่การกระทำของจำเลยในคดีนี้ไม่ได้ จำเลยจึงไม่มีผิด

พิพากษายืน