คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 146/2517

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยพยายามฆ่าผู้เสียหายโดยเจตนา แต่ข้อเท็จจริงตามที่ปรากฏในทางพิจารณาเป็นเรื่องกระทำโดยประมาทเป็นเหตุให้ผู้เสียหายได้รับอันตรายแก่กาย ซึ่งแตกต่างกับฟ้อง และโจทก์ไม่ได้ประสงค์ให้ลงโทษ จึงลงโทษจำเลยฐานประมาทไม่ได้

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยใช้ปืนยิงพยายามฆ่าผู้เสียหาย

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นฟังว่า จำเลยใช้ปืนยิงนายหยวก แต่กระสุนปืนพลาดไปถูกผู้เสียหาย พิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 80 ให้จำคุกจำเลย 10 ปี ริบของกลาง

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์ฟังว่า กระสุนปืนลั่นออกไปกระทบพื้นดินแฉลบไปถูกผู้เสียหาย แต่โจทก์ไม่ได้ฟ้องจำเลยในความผิดฐานกระทำโดยประมาทพิพากษากลับ ให้ยกฟ้องโจทก์ คืนของกลางแก่จำเลย

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า จำเลยยิงปืนนัดแรกเป็นการยิงขู่นายหยวกโดยยิงขึ้นฟ้า ต่อจากนั้นจำเลยได้หันปากกระบอกปืนลงพื้นดิน แล้วปืนลั่นขึ้นเป็นนัดที่ 2 เห็นว่า พยานหลักฐานโจทก์ยังไม่พอที่จะฟังว่าจำเลยมีเจตนาจะยิงนายหยวก แต่กระสุนปืนพลาดไปถูกผู้เสียหาย คงฟังได้เพียงว่าจำเลยยิงปืนเพื่อขู่นายหยวก และได้ยิงไปต่ำลงสู่พื้นดิน ไม่ประสงค์จะให้ถูกใคร หากแต่เผอิญกระสุนปืนไปกระทบพื้นดินแล้วแฉลบไปถูกผู้เสียหายเข้า การกระทำของจำเลยเป็นการกระทำโดยประมาทเป็นเหตุให้ผู้อื่นได้รับอันตรายแก่กาย ซึ่งต่างกับฟ้อง และโจทก์ไม่ได้ประสงค์ขอให้ศาลลงโทษจำเลย ย่อมลงโทษจำเลยไม่ได้

พิพากษายืน