คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1473/2493

ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำคุกจำเลยตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา243 กระทงหนึ่งมีกำหนด 3 ปี และตามมาตรา 299 อีกกระทงหนึ่ง มีกำหนด 3 ปี รวมโทษ 2 กะทง 6 ปี ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน ดังนี้ ความผิดของจำเลยแต่ละกะทงไม่เกิน 5 ปี จำเลยจะฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้(อ้างฎีกาที่ 842/2482)

คดีมีปัญหาเฉพาะจำเลยที่ 1

ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยที่ 1 ตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 276 และ 243 แต่ให้วางโทษบทหนักคือมาตรา 243 จำคุกมีกำหนด 3 ปีกระทงหนึ่ง และผิดตามมาตรา 299 อีกกระทงหนึ่งให้จำคุก 2 กระทง รวมโทษจำคุก 6 ปี

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ความผิดของจำเลยแต่ละกระทงจำคุกไม่เกิน 5 ปี ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้น จำเลยจึงฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงไม่ได้ ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218 ตามแบบอย่างฎีกาที่ 842/2482

จึงให้ยกฎีกาจำเลยเสีย