คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1480/2509

ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 284 เจ้าหนี้บุริมสิทธิสามัญที่มิได้ลงทะเบียนเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์มีสิทธิยกขึ้นต่อสู้เจ้าหนี้ใด ๆ ที่ไม่มีหลักประกันพิเศษได้เท่านั้น ในทางกลับกัน เจ้าหนี้บุริมสิทธิสามัญก็ไม่มีสิทธิจะยกขึ้นต่อสู้เจ้าหนี้ผู้รับจำนองซึ่งเป็นเจ้าหนี้ที่มีหลักประกันพิเศษ และตามมาตรา 287 บุริมสิทธิที่อาจใช้ได้ก่อนสิทธิจำนองนั้น จะต้องเป็นบุริมสิทธิที่ได้จดทะเบียนแล้วตามมาตรา 285 และ 286 เท่านั้น ฉะนั้น เจ้าหนี้บุริมสิทธิสามัญเกี่ยวกับหนี้ค่าภาษีอากร ตามมาตรา 253(3) จึงจะมาขอรับชำระหนี้ก่อนเจ้าหนี้ผู้รับจำนองมิได้

จำเลยผิดสัญญายอมความไม่ชำระหนี้ให้โจทก์ โจทก์จึงขอให้ศาลยึดที่ดิน ๒ แปลงของจำเลยซึ่งจำเลยได้จำนองเป็นประกันหนี้ดังกล่าวไว้กับโจทก์เพื่อขายทอดตลาดเอาเงินชำระหนี้โจทก์

ผู้ร้องร้องว่าจำเลยค้างค่าภาษีอากรแก่รัฐบาลจำนวนหนึ่งจึงขอให้ศาลเอาเงินที่ขายทอดตลาดที่ดินดังกล่าวชำระให้แก่ผู้ร้องก่อน ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา ๒๘๙,๒๙๐

ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่าหนี้ของผู้ร้องเป็นหนี้บุริมสิทธิสามัญ ส่วนโจทก์เป็นเจ้าหนี้บุริมสิทธิพิเศษตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา ๒๗๗ โจทก์ชอบที่จะได้รับชำระหนี้ก่อนผู้ร้อง จึงให้ยกคำร้อง

ผู้ร้องอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

ผู้ร้องฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๒๘๔ เจ้าหนี้บุริมสิทธิสามัญที่มิได้ลงทะเบียนเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์มีสิทธิยกขึ้นต่อสู้เจ้าหนี้ใด ๆ ที่ไม่มีหลักประกันพิเศษได้เท่านั้น ในทางกลับกัน เจ้าหนี้บุริมสิทธิสามัญก็ไม่มีสิทธิจะยกขึ้นต่อสู้เจ้าหนี้ผู้รับจำนองซึ่งเป็นเจ้าหนี้ที่มีหลักประกันพิเศษ และตามมาตรา ๒๘๗ บุริมสิทธิที่อาจใช้ได้ก่อนสิทธิจำนองนั้นจะต้องเป็นบุริมสิทธิที่ได้จดทะเบียนแล้วตามมาตรา ๒๘๕ และ ๒๘๖ เท่านั้น ฉะนั้นผู้ร้องซึ่งเป็นเจ้าหนี้บุริมสิทธิสามัญตามมาตรา ๒๕๓(๓) จึงจะขอรับชำระหนี้ก่อนโจทก์ผู้เป็นเจ้าหนี้ผู้รับจำนองมิได้

พิพากษายืน